Στὴν ἄμεση προσαρμογὴ τῆς χώρας μας πρὸς τὶς διεθνεῖς ὑποχρεώσεις της κάλεσαν ὅλοι οἱ Εὐρωπαῖοι ἡγέτες τὸν Ναπολεοντίσκο καὶ τὸν κουρεμένο· ἦταν σαφέστατοι στὶς θέσεις τους ὅλοι, καὶ ὄχι μόνο τὸ ἔγγραφο τοῦ Βερολίνου. Ὁ λόγος εἶναι ἕνας, οἱ κατεπείγουσες ἀνάγκες τῆς χώρας μας, μὲ τὶς ὑποχρεώσεις της σὲ δαπάνες εἴκοσι δις εὐρὼ τὸ δίμηνο καὶ δημόσια ἔσοδα μόλις ἕξι. Ἡ προσγείωση εἶναι ἀνώμαλη γιὰ τὴν κυβέρνηση, διότι μοναδική της διέξοδος εἶναι πλέον ἡ ὁλοκλήρωση τῆς ἀξιολογήσεως καὶ ἡ εἰσπραξη τῶν 7,2 δις τῆς τελευταίας δόσεως, ὁπότε ἀνοίγει ὁ δρόμος καὶ γιὰ τὴν ἀγορὰ ἑλληνικῶν ὁμολόγων ἀπ’ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Κεντρικὴ Τράπεζα· αὐτὸ σημαίνει ὅμως καὶ ἐκπλήρωση τῶν ἄλλων ὅρων τῆς ἀξιολογήσεως, τὰ ἐπιπρόσθετα μέτρα, δημοσιονομικὰ καὶ διαρθρωτικά. Τὸ πῶς θὰ τὰ δικαιολογήσει αὐτὰ στὸν ἑλληνικὸ λαὸ δὲν ἐνδιαφέρει τοὺς δανειστές, διότι αὐτοὶ ἀποβλέπουν μόνο στὴν διασφάλισή τους.