Ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἀποδείχθηκε διχασμένος ἐνδοκομματικά, κατὰ τὴν συνεδρίαση τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς στὴν κρίσιμη ψηφοφορία, ὅπου ἡ Ἀριστερὴ πλατφόρμα πῆρε τὸ 40%, γιὰ ψήφισμά της κατὰ τῆς παρατάσεως τῆς συμφωνίας∙ τὸ ποσοστὸ εἶναι σχεδὸν διπλάσιο ἀπὸ ἐκεῖνο τῆς προεκλογικῆς περιόδου, ἐνῶ καὶ οἱ ἐκπρόσωποί της βομβάρδισαν κυριολεκτικὰ τὸν πρωθυπουργὸ στὶς ὁμιλίες τους. Τὰ χάσμα στὴν παράταξη εἶναι εὐρύτερο ἀπ’ ὅ,τι φάνηκε στὴν Κοινοβουλευτικὴ Ὁμάδα καὶ ὅλοι διερωτοῦνται τὸ ἐὰν γεφυρώνεται πλέον∙ τὰ περιθώρια ἐλιγμῶν τοῦ Ναπολεοντίσκου εἶναι ἐλάχιστα ἕως μηδαμινά, διότι ἡ τακτική τῆς πολώσεως τοῦ πολιτικοῦ κλίματος, μὲ ἐπιθέσεις στὴν ἀντιπολίτευση, ἀπέτυχε παταγωδῶς, ὄχι μόνο γιατὶ ἦταν ἀνυπόστατες, ἀλλὰ καὶ γιατὶ δὲν ἔπεισαν οὔτε τὰ στελέχη του. Ἡ πόλωση προϋποθέτει συμπαγῆ καὶ ἰσχυρὴ παράταξη, πέραν τῆς ἀνέσεως κινήσεων ἀπὸ οἰκονομικῆς πλευρᾶς∙ ἡ σύγκρουση στὰ ἐσωτερικὰ προβλέπεται ὅτι θὰ κλιμακώνεται, διότι οἱ ἀριστεροὶ βλέπουν ὅτι ὁδηγοῦνται σὲ ἀδιέξοδο.