Οἱ νέες προτάσεις τῆς ὑπουργοῦ, γιὰ ἐξόφληση τῶν παλαιῶν χρεῶν μὲ διαγραφὴ τῶν προστίμων, ἀποδεικνύουν δύο πράγματα, τὴν προχειρότητα τῆς κυβερνήσεως καὶ τὸν πανικό της γιὰ αὔξηση τῶν δημοσίων ἐσόδων∙ πᾶνε νὰ βγάλουνε, «ἀπ’ τὴν μύγα ξύγκι», ἀλλὰ χωρὶς ἀποτέλεσμα. Τὰ περισσότερα δημόσια ἔργα ὑπολειτουργοῦν, διότι δὲν γίνονται νέες προκηρύξεις γιὰ τὴν συνέχισή τους καὶ δὲν πληρώνει τὸ κράτος γιὰ τὰ ἐκτελεσθέντα μέρη, ἐπειδὴ κρατᾶνε τὰ λεφτὰ γιὰ τὰ ὁμόλογα, ἐνῶ ἀδυνατοῦν νὰ ἀπαντήσουν στὰ νέα προβλήματα, ὅπως ἡ ἀπόρριψη ἀπ’ τὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας τῆς πωλήσεωσ τοῦ Ἀστέρος∙ ἡ κυβέρνηση δείχνει ἀκέφαλη, διότι κανένας ὑπουργὸς δὲν φοβᾶται τὸν πρωθυπουργό, ὅταν μάλιστα ἀποφασίζει ἰδιώτης, ὅπως ἡ «ὑπουργὸς» Μεταναστεύσεως τὴν ἔκδοση ἐγκυκλίων, ἀλλὰ αὐτὴ δὲν ἔχει ὁρκισθεῖ καὶ ἑπομένως εἶναι ἰδιώτης. Μπορεῖ νὰ τῆς ἔχει ἐμπιστοσύνη ὁ πρωθυπουργὸς γιὰ πολλὰ θέματα, ἀλλὰ ἂν δὲν ὁρκισθεῖ τότε παρανόμως μπερδεύεται…