Τὴν βοήθεια τῆς Ἀγκέλας Μέρκελ καὶ τοῦ Φρανσουὰ Ὁλλὰντ ἐπικαλεῖται ὁ πρωθυπουργός, μὲ ἐπιστολή του, γιὰ ἄρση τοῦ ἀδιεξόδου στὶς διαπραγματεύσεις μὲ τὴν τρόϊκα, καθὼς οἱ ὑφιστάμενοί του προβάλλουν συνέχεια ἐμπόδια στὸν τεχνικὸ ἔλεγχο, ἐνῶ δείχνει πανικόβλητος γιὰ τὴν ἐμφάνιση κενοῦ ἐξουσίας στὴν χώρα∙ ἐκτὸς ἀπ’ τὴν ἐπίσκεψή του στὸ Βερολίνο τὴν Δευτέρα ἐκκρεμεῖ καὶ πρότασή του γιὰ πενταμερῆ συνάντηση αὔριο στὶς Βρεξέλλες, μεταξὺ τῶν τριῶν ἀνωτέρω καὶ τῶν Γιοῦνκερ καὶ Ντράγκι. Ὁ Ναπολεοντίσκος δείχνει ὅτι ἀνέλαβε τὰ πάντα, ἀλλὰ οἱ Εὐρωπαῖοι δὲν ἔχουν πεισθεῖ ὅτι ἐλέγχει τοὺς ὑπουργούς του, διότι διαφορετικά, ὑποστηρίζουν, δὲν θὰ σημειωνόταν τόση καθυστέρηση ἐπί δίμηνο σχεδόν∙ ἡ Ἀθήνα δὲν ἔχει λάβει καμμία ἀπόφαση μετεκλογικὰ καὶ οὔτε ἔχει ἐφαρμόσει καμμία δέσμευσή της, τὶς ὁποῖες ἔχει ἀναλάβει ὁ ἴδιος ὁ πρωθυπουργός. Στὴν Εὐρώπη πολλοὶ θυμοῦνται τὴν θεαματικὴ πτώση τοῦ Γιώργου Παπανδρέου τὸ 2011.