Μερικὲς νίκες τοῦ Ἀλεξάνδρου ἀπαριθμεῖ ὁ Πλούταρχος μὲ εἰρωνικὴ διάθεση, σχολιάζοντας τὸν ρόλο τῆς Τύχης στὴν ἐκστρατεία του∙ εἶναι ὁ μόνος μεγάλος κατακτητὴς στὴν ἱστορία ποὺ δὲν ἔχει ἡττηθεῖ ποτὲ. «Πρόσγραψον, εἰ βούλει, τῇ Τύχῃ τὰ Ἄρβηλα καὶ τὴν Κιλικίαν»∙ ἀπόδωσε, ἂν θέλεις, στὴν Τύχη τὴν νίκη στὰ Ἄρβηλα καὶ στὴν Κιλικία. «Καὶ τἄλλα, ἃ γέγονε βίας ἔργα καὶ πολέμου»∙ καὶ τὰ ἄλλα, ὅσα ἦταν ἔργα τῆς βίας καὶ τοῦ πολέμου. «Τύχη τὴν Τύρον ἔσεισεν αὐτῷ, καὶ Τύχη τὴν Αἴγυπτον ἀνέῳξε»∙ ἡ Τύχη γκρέμισε τὰ τείχη τῆς Τύρου γι’ αὐτόν, καὶ ἡ Τύχη τοῦ προσκόμισε τὴν Αἴγυπτο. «Διὰ Τύχην Ἁλικαρνασσὸς ἔπεσε καὶ Μίλητος ἑάλω καὶ Μαζαῖος Εὐφράτην ἔρημον ἀπέλιπε καὶ νεκρῶν τὸ Βαβυλώνιον ἐπλήσθη πεδίον»∙ ἐκ Τύχης ἔπεσε ἡ Ἁλικαρνασσὸς καὶ καταλήφθηκε ἡ Μίλητος καὶ ὁ Μαζαῖος ἄφησε ἔρημο τὸν Εὐφράτη καὶ γέμισε νεκροὺς τὸ Βαβυλώνιο πεδίο.