Στὴν ἀναμονὴ τῆς προσωπικῆς πρωτοβουλίας τῆς Ἀγκέλας Μέρκελ βρίσκεται ὁ Ναπολεοντίσκος, συνέχεια δίπλα στὸ τηλέφωνο, γιὰ τὴν ἐπιστροφή του στὶς διαπραγματεύσεις μὲ τὴν τρόϊκα∙ βλέπει ὅτι ἡ ἀπεγνωσμένη προσπάθειά του γιὰ προσωπικὴ ἀπήχηση στὴν κοινὴ γνώμη ἀπ’ τὴν διακοπή τους τὴν Κυριακὴ ἀπέτυχε καὶ ἀντιμετωπίζει τὴν κατάρευση τοῦ κυβερνητικοῦ σχήματος καὶ τὴν δική του πολιτικὴ ἐξαφανιση καὶ δὲν κοιμᾶται τὰ βράδια. Μοναδική του ἐλπίδα ἡ ἀναζήτηση λύσεως στὴν Εὐρωζώνη, διότι, παρὰ τὶς κυβιστήσεις του, δὲν εἶχαν ἀντίκτυπο οἱ δῆθεν πράξεις ἀντιστάσεως κατὰ τῶν δανειστῶν∙ ὁ ἑλληνικὸς λαὸς παραμένει πιστὸς στὸν εὐρωπαϊκὸ προσανατολισμό του καὶ περιφρονεῖ τοὺς ἄλλους δρόμους. Ἀλλὰ ἔρχεται ἡ ὥρα τῆς κρίσεως μὲ βῆμα ταχύ.