Ἡ παραποίηση τῆς ἐκθέσεως τοῦ Διεθνοῦς Νοιμισματικοῦ Ταμείου ἀπ’ τὸν Ναπολεοντίσκο προεκλογικά, μὲ τὴν ἀλλοίωση τῆς ἀναφορᾶς της στὸ χρέος, ἀποτέλεσε τὴν πλήρη ἐπιβεβαίωση τῆς ἀναξιοπιστίας του διεθνῶς∙ ὅλοι γνώριζαν ὅτι, ἡ ἔκθεση ἀναφέρει, ὅτι, ἡ ἐπιδείνωση τῆς οἰκονομίας τὸ τελευταῖο πεντάμηνο καὶ ἡ δημιουργία πρωτογενῶν ἐλλειμμάτων, ἐπιβάλλει ρύθμιση τοῦ χρέους καὶ προσθέτει ὅτι αὐτὸ μπορεῖ νὰ γίνει σύμφωνα μὲ τὴν ἀπόφαση τῆς τρόϊκας τὸν Νοέμβριο τοῦ 2012 καὶ ὅτι προέχει, μὲ τὴν ἀξιοποίηση τῶν κοινοτικῶν κονδυλίων, ἡ ἀνάκαμψη τῆς οἰκονομίας. Ὁ πρωθυπουργὸς ἀγνόησε τοὺς δύο αὐτοὺς ὅρους καὶ εἶπε ψέμματα καὶ πάλι στὸν ἑλληνικὸ λαό, ὅπως τὸν κατηγόρησε ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς, ἀλλὰ δὲν ἀπάντησε∙ τὸ ἐρώτημα εἶναι ἄλλο, ὅταν κάνει τόσο σοβαρὴ παραποίηση τῶν γραπτῶν κειμένων, πῶς θὰ τὸν ἐμπιστευθοῦν οἱ ἄλλοι, ἀφοῦ καὶ στὶς προφορικὲς συνομιλίες μὲ τοὺς ξένους ἔλεγε ψέμματα. Δὲν ἀνακτᾶται ἔτσι ἡ ἀξιοπιστία.