Ἡ Ἑλλὰς εἶναι πλέον μιὰ ἐντελῶς διαλυμένη χώρα στὸ ἔλεος τῶν μεγάλων, μὲ μοναδικὴ ἐλπίδα σωτηρίας τὴν παρέμβασή τους γιὰ τὴν ἀποφυγὴ δυσμενῶν συνεπειῶν στὴν εὐρωπαϊκὴ καὶ παγκόσμια οἰκονομία∙ μέσα σὲ πέντε μῆνες ὁ Ναπολεοντίσκος προκάλεσε τὴν χειρότερη καταστροφὴ σὲ οἰκονομία σὲ εἰρηνικὴ περίοδο καὶ τὴν πλήρη ἀπομόνωσή μας διεθνῶς∙ δὲν ὑπάρχει στὴν ἱστορία ἀνάλογο παράδειγμα. Ἡ καταστροφὴ γίνεται πολλαπλάσια, ὅταν συνυπολογιστεῖ καὶ ἡ ζημία ἀπ’ τὸ κλείσιμο τῶν τραπεζῶν∙ ὅσο καὶ ἂν εἶχαν προσχεδιὰσει τὴν ἀπομόνωση τῆς χώρας, μὲ τὶς φαντασιώσεις τους γιὰ ἐπανάσταση τῆς ἀριστερᾶς καὶ τὴν ἐλπίδα ἐξεγέρσεως τῶν εὐρωπαϊκῶν λαῶν, τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι τρισχειρότερο∙ ἡ οἰκονομικὴ ζημία καὶ ἡ κοινωνικὴ ἐξαθλίωση εἶναι πολλαπλάσιες, ἐνῶ ἔχουμε μετατραπεῖ σὲ ἀπόκληρους τῆς εὐρωπαϊκῆς οἰκογένειας καὶ σὲ ἐπαῖτες γιὰ τὴν ἐπιβίωσή μας. Ὁπωσδήποτε τὸ προέχον αὐτὴν τὴν στιγμὴ εἶναι ἡ σωτηρία τῆς πατρίδος καὶ πρὸς τιμήν τους τὰ κόμματα τῆς ἀντιπολιτεύσεως δὲν ὀξύνουν τὴν κατάσταση καὶ συμπαρίστανται στὴν κυβέρνηση στὸ ἔργο της∙ ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἐπέτυχε τὸ ἀκατόρθωτο παγκοσμίως, τὴν πλήρη καταστροφὴ τῆς οἰκονομίας καὶ τὴν ἀνάγκη γιὰ νέο μνημόνιο 86 δις εὐρώ, ὅταν τὸν Δεκέμβριο συζητούσαμε γιὰ προληπτικὴ πιστωτικὴ γραμμὴ δέκα δις, γιὰ τυχὸν ἀπρόβλεπτες ἀναταράξεις τῶν ἀγορῶν.

Φθάσαμε στὸ σημεῖο νὰ παρακαλᾶμε γιὰ ἐπισιτιστικὴ συνδρομὴ στὴν χώρα, ἂν καὶ οἱ Εὐρωπαῖοι ἔχουν ἤδη ὀργανώσει μηχανισμοὺς γιὰ ἀνθρωπιστικὴ βοήθεια∙ μόνο οἱ ἐθελοτυφλοῦντες καὶ οἱ πωρωμένοι δὲν ἀντιλαμβάνονται τὴν κατάσταση. Τὸ πρόβλημα τῆς Ἑλλάδος ἔχει δύο σκέλη, τὸ ἐπισιστικό, μὲ τὴν ἀνάγκη δημιουργίας συνθηκῶν γιὰ ἄνοιγμα τῶν τραπεζῶν καὶ ἐπαναλειτουργία τῆς ἀγορᾶς, καὶ τὸ πολιτικό, μὲ τὴν ἀποκατάσταση τῆς ἀξιοπιστίας μας διεθνῶς καὶ στὸ ἐσωτερικὸ γιὰ τὴν ἀνάκαμψη τῆς οἰκονομίας∙ ὅταν ὁ Ναπολεοντίσκος διέκοπτε τὶς διαπραγματεύσεις, τὴν παραμονὴ τῆς ἐκπνοῆς τοῦ προηγουμένου προγράμματος καὶ προκήρυσε τὸ δημοψήφισμα, γνώριζε ἢ ὄφειλε νὰ γνωρίζει ἐκ τῆς θέσεώς του τὶς συνέπειες∙ ὅταν μάλιστα συνέχιζε τὴν λαϊκιστικὴ προπαγάνδα του, ὅτι τὸ Διεθνὲς Νομισματικὸ Ταμεῖο θέτει ζήτημα χρέους καὶ ἔστρεφε τὸν ἑλληνικὸ λαὸ κατὰ τῶν Εὐρωπαίων, ἔπρεπε νὰ συναισθάνεται, ὅτι αὐτὸ ἀποτελεῖ ἔγκλημα ἐσχάτης προδοσίας, διότι καθιστοῦσε ὁλόκληρο τὸν λαὸ συνένοχο τῆς ἀπάτης του καὶ ἀποστεροῦσε τοὺς φίλους Εὐρωπαίους ἀπὸ ἐπιχειρήματα γιὰ τὴν ὑποστήριξή μας. «Ὃ γέγονε γέγονε», ἀργότερα εἶναι ἡ ὥρα τῆς λογοδοσίας καὶ αὐτὴ ἀκολουθεῖ μὲ βῆμα ταχύ∙ ἡ σωτηρία τῆς πατρίδος εἶναι τὸ πρώτιστο καθῆκον καὶ ἡ ἀξιοποίηση τῶν φίλων μας στὴν Εὐρωζώνη. Ἥδη Γαλλία, Ἰταλία, Ἱσπανία, Κύπρος, Πορτογαλία, Ἰρλανδία, Βέλγιο μᾶς συμπαρίστανται, ἀλλὰ καὶ ἡ Γερμανία στὸ τέλος θὰ προστρέξει…

Ἡ διάλυση τῆς οἰκονομίας δὲν χρειάζεται περιγραφή, διότι ὅλοι τὴν ζοῦμε καθημερινά∙ ἡ ἀποκατάσταση της εἶναι τὸ πρόβλημα, ἀφοῦ ἐξασφαλίσαμε τὴν συμφωνία μὲ τὴν Εὐρωζώνη. Τὸ πρῶτο καὶ κύριο εἶναι ἡ ἀποκατάσταση τῆς ἀξιοπιστίας τῆς χώρας, τὸ ὁποῖο ἀπαιτεῖ ἔμπρακτες ἀποδείξεις, δηλαδὴ τὴν ψήφιση ἀπ’ τὴν Βουλὴ τῶν μεταρρυθμιστικῶν νόμων καὶ τὴν ἐφαρμογή τους στὴν συνέχεια∙ ἡ ψήφιση γίνεται αὔριο μεθαύριο ἀπ’ τὴν σημερινὴ κυβέρνηση καὶ μὲ τὴν ψῆφο τῶν κομμάτων τῆς ἀντιπολιτεύσεως, ὥστε νὰ σταλεῖ τὸ δεύτερο μήνυμα στὴν Εὐρωζώνη, ὅτι εἴμαστε συνεπεῖς στὶς ὑποχρεώσεις μας. Αὐτὰ εἶναι ἀπαραίτητα γιὰ τὴν ἔγκριση τῆς συμφωνίας ἀπ’ τοὺς ἑταίρους καὶ τὴν ἔναρξη τῆς χρηματοδοτήσεως τῶν τραπεζῶν μας ἀπ’ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Κεντρικὴ Τράπεζα, ὥστε νὰ ἀρχίσει ἔστω καὶ ὑποτυπωδῶς ἡ λειτουργία τους∙ δὲν εἶναι ἁπλὴ ὑπόθεση ἡ πλήρης λειτουργία τους, διότι προϋποθέτει τὴν ἀποκατάσταση τῆς ἐμπιστοσύνης τῆς ἀγορᾶς καὶ τοῦ κοινοῦ ἀπέναντί τους. Ὅταν αὐθαιρέτως ἐντελῶς ἔκλειναν τὶς τράπεζες ἔπρεπε νὰ τὰ γνώριζαν αὐτὰ καὶ νὰ τὰ συνυπολόγιζαν μὲ λεπτομέρειες∙ τὰ λάθη τους ἢ μᾶλλον τὰ ἐγκλήματά τους τὰ πληρώνουμε ὅλοι μας, διότι τοὺς δώσαμε τὴν πλειοψηφία. Ἡ φράση τοῦ Ζὰν Κλὼντ Γιοῦνκερ ἦταν ἀποκαλυπτική, «δὲν φαντάζεσθε ποιὰ κατάσταση θὰ ἐπικρατήσει στὴν Ἑλλἀδα», καὶ ἐπικράτησε∙ ἀλλὰ δὲν κράτησε κακία, καὶ ὁ ἴδιος πρωταγωνιστεῖ στὴν ἐξεύρεση λύσεως.

Τὸ πολιτικὸ πρόβλημα ἀφορᾶ πλέον πρωτίστως τὴν κυβερνητικὴ παράταξη, καθὼς διαλύεται εἰς τὰ ἐξ ὧν συνετέθη∙ ἡ κατάληξή της θὰ φανεῖ κατὰ τὴν ψήφιση τῶν ἐφαρμοστικῶν νόμων αὐτὴ τὴν ἑβδομάδα. Δὲν εἶναι ἡ στιγμὴ τῆς λογοδοσίας, διότι προέχει ἡ ὁλοκλήρωση τῶν διαδικασιῶν γιὰ τὴν σωτηρία τῆς πατρίδος∙ ἡ τρόϊκα ἀπαιτεῖ τὴν ψήφιση τῶν νόμων, διότι δὲν ἔχει καμμία ἐμπιστοσύνη στὴν κυβέρνηση, ὅτι θὰ τηρήσει τὸν λόγο της. Ἄλλωστε ὅλες οἱ χῶρες ἔχουν πλούσια πολιτικὴ ἐμπειρία καὶ βλέπουν τὸ πῶς πᾶνε τὰ πράγματα στὴν Ἑλλάδα∙ ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἀποκαλύπτεται ὅτι εἶναι πραγματικὸ συνοθύλευμα, χωρὶς δυνάμεις συνοχῆς στὸ ἐσωτερικό του καὶ μὲ τὴν πολιτικὴ ἀπήχηση τοῦ Ναπολεοντίσκου ὑπὸ κατάρρευση. Ἡ δεδηλωμένη ἔχει χαθεῖ καὶ στὴν ψήφιση τῶν ἐφαρμοστικῶν νόμων θὰ φανεῖ τὸ μέγεθος τῆς διασπορᾶς, ἀλλὰ αὐτὸ ἀφορᾶ τὴν ἑπόμενη μέρα, δηλαδὴ πρὸς τὸ τέλος τῆς ἑβδομάδος, ὅταν θὰ καταγραφοῦν καὶ οἱ ἀντιδράσεις τῶν δυνάμεων ἐξαρτήσεως στὸ ἐσωτερικό του∙ οἱ ἀτλαντικοὶ κερδοσκόποι ὑποχώρησαν ἀπέναντι στὶς πιέσεις τοῦ Ἀμερικανοῦ προέδρου, ἀλλὰ δὲν ἀποχώρησαν ἀπ’ τὴν πολιτικὴ σκηνὴ καὶ οὔτε θὰ ἀφήσουν εὔκολα τὴν ἐπιρροή τους στὴν Κουμουνδούρου καὶ στὶς παραφυάδες της. Ἑπομένως θὰ ἀναφανοῦν καὶ πάλι, σὰν τὰ κεφάλια τῆς Λερναίας ὕδρας∙ ἄλλωστε εἶναι πολλοὶ οἱ ἐξαρτώμενοί τους στὴν ἀριστερὰ κυρίως καὶ στὴν διαπλοκή.

Ἡ ὑπεύθυνη στὰση τῶν φιλοευρωπαϊκῶν κομμάτων προσφέρει τὴν ἄγκυρα γιὰ τὴν σωτηρία τῆς χώρας, λίγο πρὶν συντριβεῖ στὰ βράχια∙ τὸ πρῶτο βῆμα εἶναι ἡ σταθεροποίησή της στὶς ἄγκυρες τῆς Εὐρωζώνης, μὲ τὴν βοήθεια τῶν φιλοευρωπαίων πολιτικῶν, καὶ τὸ δεύτερο, ἡ ἀπομάκρυνσή της στὰ ἤρεμα νερὰ τῆς ἀνακάμψεως τῆς οἰκονομίας. Τὸ πρῶτο ὁλοκληρώνεται αὔριο μεθαύριο καὶ τὸ δεύτερο ἀρχίζει μὲ τὴν συμφωνία γιὰ μεταβατικὴ κυβέρνηση∙ ὁ νέος πρωθυπουργὸς πρέπει νὰ ἐμπνέει ἐμπιστοσύνη πρὸς δύο κατευθύνσεις, πρὸς τὴν Εὐρώπη καὶ διεθνῶς, ὅτι τηρεῖ τὸν λόγο του καὶ πρὸς τοὺς οἰκονομικοὺς παράγοντες, ὅτι γνωρίζει ἀπὸ οἰκονομία καὶ ἀγορά, καὶ ὅτι ἔχει ἀποδείξει στὸ παρελθὸν τὶς ἱκανότητές του αὐτές. Μοναδικὸ πρόσωπο μὲ τὰ χαρακτηριστικὰ αὐτὰ εἶναι ὁ Γιάννης Στουρνάρας, ὁ ὁποῖος ὡς ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν παρέλαβε τὴν οἰκονομία σὲ ὕφεση 7,5% τὸ 2012 καὶ τὴν παρέδωσε μὲ ἀνάπτυξη 0,7% τὸ 2014 καὶ 2% τὰ τελευταῖα τρίμηνα τοῦ ἔτους∙ ἄλλωστε ὁ ἔγκυρος γαλλικὸς Le Monde ἔχει γράψει ἀπὸ μηνὸς περίπου, ὅτι μοναδικὴ διέξοδος εἶναι ὁ Διοικητὴς τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος. Ἡ χώρα βρίσκεται σὲ συνθῆκες ὁλικῆς καταστροφῆς καὶ δὲν ἀρκοῦν μισόλογα∙ ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς ἀποχώρησε γιὰ νὰ διευκολύνει τὴν λύση τοῦ ἀδιεξόδου καὶ ὁ Βαγγέλης Μεϊμαράκης παραμένει πιστὸς στὴν ἀνάγκη σωτηρίας τῆς πατρίδος. Ὁ καταλογισμὸς εὐθυνῶν ἀκολουθεῖ νομοτελειακά.