Οἱ ἀμερικανορωσικὲς διαφορὲς βαρύνουν στὸ Συριακὸ πρόβλημα καὶ ἐμποδίζουν τὴν ἐπίλυση τοῦ ζητήματος στὴν χώρα∙ ἡ Οὐάσιγκτον ὑποστηρίζει τὶς ἀντικαθεστωτικὲς ὀργανώσεις, μαζὶ μὲ τὰ ἀραβικὰ ἐμιράτα, οἱ ὁποῖες ἐπεκτάθηκαν στὸν ἀκραῖο ἰσλαμισμὸ καὶ στὸ χαλιφάτο, ἔστω κι ἂν τώρα οἱ Ἀμερικανοὶ ἐπιχειροῦν τὴν ἀποδυνάμωσή του, ἀλλὰ μᾶλλον ἐπὶ ματαίῳ. Ὁ πόλεμος ἔχει γίνει θρησκευτικὸς καὶ ἔχει ἀναζωπυρώσει τὸ μίσος τῶν χιλίων πεντακοσίων ἐτῶν στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ ἰσλαμισμοῦ, ἐνῶ τὸ χαλιφάτο ἀπέκτησε δική του ὑπόσταση, μὲ τὴν ἀξιοποίηση τῶν πετρελαϊκῶν ἀποθεμάτων καὶ τὴν στήριξη πολλῶν ἀτλαντικῶν κερδοσκοπικῶν κεφαλαίων∙ ὁ ἔλεγχός του εἶναι δύσκολος, καθὼς παρεμβαίνουν Κοῦρδοι καὶ Τουρκία, μὲ ἐμφανῆ ἀλλαγὴ τῆς πολιτικῆς τῆς τελευταίας. Ἡ Μόσχα στηρίζει τὸ καθεστὼς Ἀσσάντ, μὲ ρίζες στοὺς Ἀλεβίδες ἐντὸς τοῦ Ἰσλάμ, ἀλλὰ καὶ ἐχθρὸ τῆς τρομοκρατίας καὶ μὲ σύμμαχο τὴν Κίνα ∙ ἤδη ζητάει συνεργασία τῶν μεγάλων δυνάμεων, μὲ ἐπιφυλάξεις τῆς Ἀμερικῆς.