Στὴν ὑπονόμευση τῆς ψυχολογίας τῆς ἀγορᾶς καὶ τῶν ἐπενδύσεων κατέληξε ἡ ἐμφάνιση τοῦ Ναπολεοντίσκου στὴν Νέα Ὑόρκη καὶ οἱ πρῶτες ἐνέργειες τῶν ὑπουργῶν του∙ ἐμφανίσθηκε καὶ στοὺς ὁμογενεῖς μὲ ἀοριστολογίες καὶ χωρὶς κανένα συγκεκριμένο σχέδιο, σὰν νὰ τοὺς κορόιδευε, ὅπως ἔκανε στὸ Ἵδρυμα Κλίντον, ἐνῶ οἱ πιέσεις ἀπ’ τὶς Βρυξέλλες γιὰ τὴν ψήφιση τῶν μεταρρυθμίσεων καὶ τὴν ἀνακεφαλαιοποίηση τῶν τραπεζῶν εἶναι ἀφόρητες καὶ δὲν ἐπιτρέπουν παρατράγουδα. Ἡ κυβέρνηση ξοδεύει τὸν χρόνο ἄσκοπα ἢ μᾶλλον μὲ μοναδικὸ ἀποτέλεσμα τὴν ἀθέτηση τῶν μνημονιακῶν ὑποχρεώσεων, ὅπως ἡ Περιφέρεια Ἀττικῆς καὶ ὁ ὑπουργὸς Ναυτιλίας γιὰ τὸν ΟΛΠ καὶ ἄλλοι γιὰ ἄλλες ἐπενδύσεις∙ οἱ ἑταῖροι γνωρίζουν σὲ βάθος τὰ τεκταινόμενα καὶ ἔστειλαν προχθὲς τὸν ἐπιτηρητὴ γιὰ ἔλεγχο καὶ αὐστηρὲς συστάσεις. Δείχνουν ὅτι δὲν πρόκειται νὰ δεχθοῦν καθυστερήσεις καὶ δικαιολογίες, ἀλλὰ καὶ ὅτι θὰ ἐπιβάλουν τὴν σωτηρία τῆς χώρας, ἀνεξαρτήτως τῶν κυβερνητικῶν προθέσεων.