Οἱ ρωσικὲς ἀεροπορικὲς ἐπιδρομὲς στὴν Συρία ἔφεραν ριζικὴ ἀνατροπὴ τῆς διεθνοῦς δυναμικῆς καὶ τὸ τέλος τῆς ἀμερικανικῆς κοσμοκρατορίας∙ ὁ μονοπολικὸς κόσμος δὲν ὑπάρχει πιά, διότι ὅλο καὶ περισσότερες χῶρες δὲν ἀναζητοῦν στὴν Οὐάσιγκτον προστασία ἢ διαμεσολάβηση γιὰ τὰ προβλήματά τους. Ὁ Ζὰν Κλὼντ Γιοῦνκερ τὸ ἔθεσε ξεκάθαρα, «δὲν μπορεῖ ἡ Εὐρώπη νὰ ἀκολουθεῖ πάντα τὴν ἀμερικανικὴ πολιτική», ἐνῶ καὶ ἡ Ἀγκέλα Μέρκελ ὑπογράμμισε στὸν Ταχὶπ Ἐρντογάν, ὅτι εἶναι ἀναγκαία ἡ προσωρινὴ συνεργασία μὲ τὸν Μπασὲρ Ἀσσάντ∙ οἱ Ρῶσοι μὲ τοὺς εἰκοσαήμερους βομβαρδισμούς τους προκάλεσαν σοβαρὰ πλήγματα στὸ χαλιφάτο, τὸ ὁποῖο ὑποχωρεῖ ἄτακτα μπροστὰ στὶς συριακὲς κυβερνητικὲς δυνάμεις. Ἐπὶ δύο χρόνια οἱ ἀμερικανικοὶ βομβαρδισμοὶ τὸ ἐνίσχυαν, ἀντὶ νὰ τὸ ἀποδυναμώσουν∙ ἀναφέρονται πολλοὶ μάλιστα στὴν ἀποστολὴ 43 τετρακινητηρίων Toyota στὶς ἰσλαμικὲς ὀργανώσεις ἀπ’ τοὺς Ἀμερικανούς, τὰ ὁποῖα μόλις ἔφθασαν τὰ παρέλαβαν οἱ Τζιχαντιστές∙ στὴν Μόσχα προστρέχουν πολλοὶ στὴν περιοχή.