Τὸ κύριο χαρακτηριστικὸ τῆς συζητήσεως ἐπὶ τοῦ προϋπολογισμοῦ ἐπὶ πενθήμερο στὴν Βουλὴ εἶναι ἡ παγερότης καὶ ἡ ἀδιαφορία τῶν κυβερνητικῶν βουλευτῶν∙ πολὺ λίγοι γράφηκαν γιὰ νὰ μιλήσουν, διότι ὁ προϋπολογισμὸς θεωρεῖται κατὰ παράδοση ὡς εὐκαιρία γιὰ τοὺς βουλευτὲς νὰ ἀναπαράγουν τὴν ὁμιλία τους καὶ νὰ τὴν μοιράζουν στὶς συνοικίες καὶ στὰ χωριά. «Νά! ἐγὼ τοὺς τἆπα!» λένε∙ ἦταν τόση λίγη ἡ ἀπροθυμία ποὺ τὴν Παρασκευὴ ἄρχισε ἀργὰ τὸ μεσημέρι ἡ συνεδρίαση καὶ διέκοψε στὶς ἕξι τὸ ἀπόγευμα, καὶ τὸ Σάββατο ἄρχισε πάλι τὸ μεσημέρι. Τὸ χειρότερο ἦταν ἡ στάση τους στὴν ὁμιλία τοῦ πρωθυπουργοῦ τους, ἀπὸ ἀδιάφοροι ὡς παγεροὶ ἦταν ἀπέναντί του. Πολλὰ ὑποκρύπτει αὐτὴ ἡ στάση…