Οἱ πρόσφατες δηλώσεις τοῦ Ἀμερικανοῦ προέδρου στὴν Εὐρώπη, πέραν τῶν τυπικῶν καταδίκης ὡς τρομοκρατικῶν τῶν παλαιστινιακῶν ὀργανώσεων, εἶχαν ὡς κεντρικὸ μήνυμά τους, τὴν ἄμεση ἐκεχειρία, μὲ τὴν ἀπελευθέρωση τῶν ὁμήρων καὶ τὴν ἔναρξη διαπραγματεύσεων γιὰ τὴν σύσταση δύο κρατῶν∙ εἶναι ἡ πρώτη φορὰ ποὺ εἶναι τόσο σαφής, χωρὶς ὑπονοούμενα, ἐνῶ πολλοὶ δυτικοὶ σχολιαστὲς ὑποψιάζονται, ὅτι δὲν ἦταν ἴσως τόσο ὑποκλοπὴ ἡ διαρροὴ τῶν μυστικῶν τοῦ Πενταγώνου, γιὰ τὴν ἀεροπορικὴ ἐπιδρομὴ στὸ Ἰράν. Αὐτὸ τὸ γνωρίζει ὁ Βενιαμὶν Νετανιάχου καὶ προχώρησε στὴν χειρότερη γενοκτονία τοῦ πολέμου στὴν Γάζα καὶ στὸν Νότιο Λίβανο∙ ἀλλὰ κι ἡ Χεζμπολλὰχ τὸ ὑποψιάσθηκε κι ἐκτόξευσε διακόσιες ρουκέτες κατὰ τοῦ Ἰσραήλ, ἀποδεικνύοντας, ὅτι ἡ ἰσοπέδωση τοῦ ἐδάφους της δὲν ἀποτελεῖ ἐμπόδιο…
Ὁρόσημο, ἡ τρίτη θητεία
Ἡ ἐξασφάλιση τῆς τρίτης θητείας ἀποτελεῖ δεδομένο στόχο τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη, καθὼς θὰ εἶναι, ὁ δεύτερος πρωθυπουργὸς μετὰ τὸν Κωνσταντῖνο Καραμανλῆ, ποὺ θὰ ἔχει ἐπιτύχει παρόμοια νίκη∙ ἡ φιλοδοξία εἶναι θεμιτὴ καὶ βατή, μὲ τὰ σημερινὰ κριτήρια, ἐπειδὴ ἡ οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη συνεχίζεται ὁμαλή, στὶς κορυφαῖες θέσεις τῆς Εὐρώπης καὶ μὲ ἁπτὰ ὀφέλη στὸν ἑλληνικὸ λαό. Ἡ ἀντιπολίτευση δὲν πείθει στὴν καταστροφολογία της, ἂν καὶ μὲ τὴν ἐπανεκλογή του ὁ Νίκου Ἀνδρουλάκης, ὑπόσχεται ἀλλαγὴ τακτικῆς κι ἀποδοχῆς πειστικῆς ἀντιπολιτεύσεως∙ ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἀναζητάει τὰ κομμάτια του κι ὅταν τὰ βρεῖ τὸ συζητᾶμε! τὰ δεξιὰ τῆς Νέας Δημοκρατίας κόμματα δὲν ἔχουν δυναμικὴ καὶ προσωπικότητες, πέραν τῶν ὁμάδων διαμαρτυρίας. Τὰ ἐντὸς τῆς παρατάξεως ἀναφαινόμενα ἀπ’ τοὺς πρώην πρωθυπουργούς, κατὰ τοὺς ἔγκυρους σχολιαστές, ἐξυπηρετοῦν περισσότερο τὴν ἀπαξιωμένη διαπλοκὴ καὶ τὸ ἀσθμαῖνον γιὰ τὴν ἐπιβίωσή του κρατικοδίαιτο κεφάλαιο, παρὰ τὸν πολὺ κόσμο…
Αἰσιοδοξία ἀνοδικῆς τάσεως
Οἱ προοπτικὲς ἀνοδικῆς πορείας τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας ἐπανέρχονται, ὅσο ἀπομακρύνεται ὁ κίνδυνος πολέμου στὴν Μέση Ἀνατολὴ κι οἱ Ἀμερικανοὶ δείχνουν, ὅτι ἐπιθυμοῦν τὸν ἔλεγχο τοῦ Βενιαμὶν Νετανιάχου∙ ἡ αἰσιοδοξία προέρχεται ἀπ’ τὴν μαζικὴ καὶ ἐπιταχυνόμενη εἰσροὴ ψηφιακῶν ἐπενδύσεων καὶ τὴν πρόθεση αὐτῶν, ὅπως μετατρέψουν τὴν Ἑλλάδα, σὲ διεθνὲς κέντρο ψηφιακῆς τεχνολογίας, πέραν τῶν ὁρίων τῆς Νοτιοανατολικῆς Εὐρώπης∙ κίνητρό τους εἶναι ἡ ἀξιοποίηση τοῦ ἐπιστημονικοῦ μας δυναμικοῦ, ὅπως τὸ περιγράφουν οἱ ἴδιες οἱ ἑταιρεῖες καὶ τὸ ἔχουν δοκιμάσει μὲ τὰ Ἑλληνόπουλα στὸ ἐξωτερικό, ἀλλὰ καὶ διαπιστώνουν, ὅτι εἶναι πολλαπλάσια ἡ ἀπόδοσή τους, ὅταν ἐργάζονται στὴν χώρα τους, δηλαδὴ σὲ περιβάλλον ἑλληνικῆς γλώσσης. Τὸ ἔχουμε ξαναγράψει ἡ ψηφιακὴ ἐποχὴ ἑστιάζει τὸ ἐνδιαφέρον της στὴν διάνοια, στὴν σκέψη, ἐνῶ ἡ βιομηχανικὴ στηριζόταν στὴν ἐξειδίκευση τῆς χειρός. Ὅσοι στὴν Ἑλλάδα ἀμφισβητοῦν τὴν ἀρχὴ αὐτὴ ἀποδεικνύουν ὅτι παραμένουν δέσμιοι τῆς πατρελθοντολογίας τους…
Συζήτηση ἀρχηγῶν στὴ Βουλή
Γιὰ τὴν Τετάρτη ὁρίσθηκε ἡ συζήτηση σὲ ἐπίπεδο ἀρχηγῶν τῶν κομμάτων στὴν Βουλή, μετὰ ἀπὸ αἴτημα τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη, μὲ ἀφορμὴ τὶς πυρκαϊὲς τὸ Θέρος, ἀλλὰ θὰ ἐπεκταθεῖ, ὡς συνήθως, σὲ ὅλα τὰ τρέχοντα θέματα∙ ὁ πρωθυπουργὸς αἰσθάνεται ὅτι ἔχει τὴν ἀπόλυτη κυριαρχία στὴν πολιτικὴ σκηνή, ὁπότε εἶναι δύσκολη ἡ ἄσκηση οὐσιαστικῆς κριτικῆς. Ὁ Νίκος Ἀνδρουλάκης θὰ ἐμφανισθεῖ μὲ τὶς δάφνες τῆς ἐπανεκλογῆς του, ἀλλὰ χρειάζεται καὶ ἄλλον λόγο κι ἄλλο πρόγραμμα, τῶν ὁποίων τὶς ἀρχὲς ὀφείλει καταδείξαι∙ ὁ ΣΥΡΙΖΑ διανύει τὴν περίοδο τῆς συστάσεως τῶν διαφορῶν τμημάτων του, ὡς αὐτονόμου ἑκάστου ἢ ὡς διατηρήσεως τῶν ὅσων ἔχουν ἀπομείνει, ἂν αὐτὸ εἶναι ἐφικτὸ στὴν κατάστασή του.
Οἰκονομικὴ δυναμικὴ ΒΡΙΚΣ
Ὅ Βλαδίμηρος Ποῦτιν ἔδωσε λεπτομερῆ στοιχεῖα γιὰ τὴν οἰκονομικὴ δυναμικὴ τῶν ΒΡΙΚΣ, τῶν δέκα χωρῶν, προβάλλοντας τὶς προοπτικές τους∙ ἀνέφερε, ὅτι τὸ 1992, οἱ Ἑπτὰ μεγάλοι εἶχαν συμμετοχή, 45% τοῦ παγκοσμίου ΑΕΠ κι οἱ ΒΡΙΚΣ, 16,7%, τὸ 2023, τὰ ἀντίστοιχα ποσοστὰ εἶναι, 29,5% καὶ 37,4%, ἐνῶ γιὰ φέτος προβλέπεται ἀνάπτυξή τους, 1,7% καὶ 4,5%, μὲ παγκόσμιο ρυθμό, 3,2%. Ταυτοχρόνως ὑπογράμμισε, μὲ ἀφορμὴ τὴν αὐριανὴ διάσκεψη κορυφῆς τῶν 25 ἀρχηγῶν κρατῶν καὶ τοῦ Ἀντόνιο Γκουττιέρες, στὸ Καζὰν τῆς Ρωσίας, ὅτι λειτουργεῖ τὸ Ἑνιαῖο Ταμεῖο, γιὰ κάλυψη τῶν συναλλαγῶν στὰ ἐθνικὰ νομίσματα καὶ τὴν ἀποδολλαριοποίησή τους∙ πρόκειται γιὰ πάρθιο βέλος κατὰ τῆς ἀμερικανικῆς παγκοσμίου κυριαρχίας. Ἀλλάζει πλέον ἡ ἐποχή…
Ὑποτακτικότης Εὐρωπαίων
Ἡ παρελθοῦσα ἑβδομάδα χαρακτηρίσθηκε ἀπ’ τὴν ἐπισφράγιση τῆς ὑποτακτικότητος τῶν μεγάλων Εὐρωπαίων στὴν ἀμερικανικὴ κυριαρχία, μὲ ἀφορμὴ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Τζὸ Μπάιντεν στὸ Βερολίνο∙ ἐκεῖ σὲ σύσκεψη μὲ τοὺς Ὄλαφ Σόλτζ, Κὶρ Στάρμερ καὶ Ἐμμανουὲλ Μακρὸν ἐπιβεβαίωσαν τὴν ἀπόφασή τους, γιὰ πλήρη στήριξη τῆς Οὐκρανίας ἀπέναντι στὴν ρωσικὴ ἐπιθετικότητα καὶ ἐνέδωσαν μόνο στὴν αὐστηρότητα τῶν προειδοποιήσεων πρὸς Ἰσραήλ, γιὰ ἐκεχειρία καὶ διαπραγματεύσεις γιὰ εἰρηνικὴ διευθέτηση τῶν διαφορῶν καὶ σύσταάση δύο κρατῶν. Σὲ ἕνα μόνο δὲν ἀναφέρθηκαν οἱ μεγάλοι τῆς Δύσεως, στὸ πῶς θὰ ἀναπληρώσουν τὴν ἄρνηση γιὰ στράτευση τῶν νέων Οὐκρανῶν∙ θὰ στείλουν κι ἐπισήμως στρατεύματά τους, πέραν τῶν ὅσων ἀποστέλλουν ἀνεπισήμως, κατὰ τοὺς ἔγκυρους σχολιαστές∙ τὸ χειρότερο ὅμως εἶναι ἄλλο, τὸ πῶς θὰ προχωρήσουν στὴν ἀνάκαμψη τῆς εὐρωπαϊκῆς βιομηχανίας κι ἰδιαιτέρας τῆς δυσπραγούσης βαρείας γερμανικῆς. Ὁ καγκελάριος της ἔχει ὑποσχεθεῖ ἄνοιγμα πρὸς τὴν Ρωσία, ὁπότε τί ἰσχύει;
Οὐκρανία, γενικὴ ὑποχώρηση
Σὲ κατάσταση γενικῆς ὑποχωρήσεως βρίσκονται τὰ οὐκρανικὰ στρατεύματα στὸ μέτωπο, παρὰ τὶς ὑποσχέσεις τῶν Δυτικῶν γιὰ μαζικὴ βοήθεια∙ ἀλλὰ αὐτὴ φθάνει πάντα πολὺ ἀργά, ὅπως διαμαρτύρεται συνέχεια ὁ Βολοντομὶρ Ζελένσκι. Οἱ λεπτομέρειες ἔχουν δευτερεύουσα σημασία, ἐκτὸς κι ἂν ὁ Βλαδίμηρος Ποῦτιν ἔχει ἀποφασίσει, μετὰ τὴν αὐριανὴ διάσκεψη κορυφῆς τῶν ΒΡΙΚΣ στὸ Καζὰν τῆς Ρωσίας, γιὰ τὴν ἔναρξη τῆς γενικῆς ἐπιθέσεώς του∙ οἱ πληροφορίες εἶναι ἀνάμικτες, ἐνῶ ἡ οὐκρανικὴ κυβέρνηση σκληραίνει τὴν τακτική της στὸ ἐσωτερικό, μὲ τὴν βίαιη σύλληψη ἀπὸ μασκοφόρους τῶν ὑποχρέων νέων σὲ στράτευση, πολλοὺς τῶν ὁποίων διασώζουν οἱ γυναῖκες, ὅπως δείχνουν πολλὰ βίντεο, ἐνῶ προχθὲς προβλήθηκε κι ἄλλο, μὲ ἔνοπλους μασκοφόρους, νὰ διώχνουν πιστοὺς τῆς ρωσικῆς ἐκκλησίας στὸ Χάρκοβο, πάλιν βιαίως, τὴν ὁποία δὲν ἀναγνωρίζει ἡ Αὐτόνομος Οὐκρανικὴ Ἐκκλησία, καὶ τὴν ὑπαγωγή της στὴν ἐπίσημη. Τὰ γεγονότα αὐτὰ ἀποσιωπῶνται συστηματικὰ στὴν δημοκρατικὴ δυτικὴ εἰδησεογραφία…
ΒΡΙΚΣ, διάσκεψη τοῦ Καζὰν
Ἡ δήμερη διάσκεψη κορυφῆς τῶν ἡγετῶν τῶν ΒΡΙΚΣ στὸ Καζὰν τῆς Ρωσίας, μᾶλλον θὰ ἔχει σημαντικὲς ἐπιπτώσεις στὴν διεθνῆ δυναμική∙ ὁ Βλαδίμηρος Ποῦτιν ἐπέλεξε πιθανὸν ὑστεροβούλως τὸ Καζάν, πρωτεύουσα πρὸ ὀκτακοσίων ἐτῶν τῆς ἕδρας τῆς χρυσῆς ὀρδῆς, τῆς μογγολικῆς αὐτοκρατορίας στὴν Ἀνατολικὴ Εὐρώπη καὶ στὴν Δυτικὴ Ἀσία∙ προβάλλει τὴν νέα δυναμικὴ τῆς χώρας του, μὲ κατεύθυνση πρὸς τὴν Ἀσία καὶ τοὺς Ἀναδυομένους, μετὰ τὶς δυτικὲς κυρώσεις της ἀπ’ τοὺς Δυτικοὺς καὶ τὴν ἀποκοπή της ἀπ’ τὴν ἤπειρό της. Ἡ ἑνιαία πολιτικὴ κι οἰκονομικὴ παρουσία τῶν ΒΡΙΚΣ εἶναι γεγονός∙ ἀποτελοῦν οὐσιαστικὸ παραγοντα τῆς διεθνοῦς συγκυρίας, μὲ εὐθεῖα πρόκληση πρὸς τὴν ἀμερικανικὴ κυριαρχία, δέσμια τοῦ μονοπολικοῦ κόσμου της καὶ τὴν ἀντικατάστασή του ἀπ’ τὸν πολυπολικό∙ στὰ οἰκονομικὰ θεσπίζεται πλέον ἡ ἀποδολλαριοποίηση τῶν διεθνῶν συναλλαγῶν, μὲ ἐκεῖνες στὰ ἐθνικά τους νομίσματα καὶ τὴν λειτουργία τοῦ Ἑνιαίου Ταμείου καλύψεώς τους.
Διαρροὴ ἀρχείων Πενταγώνου
Ἡ διαρροὴ τῶν μυστικῶν ἀρχείων τοῦ Πενταγώνου στὸν τύπο, μὲ ὅλα τὰ στοιχεῖα γιὰ τὴν ἰσραηλινὴ ἀεροπορικὴ ἀντεπίθεση στὸ Ἰράν, γεννᾶ πολλὲς ἀπορίες∙ ὁ χρόνος κρίσιμος, λίγο πρὶν τὴν ἐκδήλωσή του κι εἴκοσι μέρες μετὰ τὴν ἰρανικὴ στὸ Ἰσραήλ∙ οἱ διαφωνίες πολλὲς μεταξὺ Βενιαμὶν Νετανιάχου καὶ Τζὸ Μπάιντεν, μὲ προκλητικὴ μάλιστα διεθνῆ γελοιοποίηση τοῦ Ἀμερικανοῦ προέδρου, ἀπ’ τὸν Ἰσραηλινὸ πρωθυπουργό, ὁ ὁποῖος ἐμφανίζεται ὡς κοσμοκράτωρ κι ἐξαρτώμενος μόνο ἀπ’ τὸ Ἀμερικανοεβραϊκὸ κομιτάτο. Τὰ ὅσα λέγονται εἶναι πολλά, ἀλλὰ εἶναι γεγονός, ὅτι τὰ ἀρχεῖα προσέφεραν πλούσιο ὑλικὸ στὴν Τεχεράνη, γιὰ ὀργάνωση τῆς ἀμύνης της∙ στὴν Γάζα καὶ στὸν Λίβανο οἱ Ἑβραῖοι ἐξαπέλυσαν κατακλυσμὸ βομβαρδισμῶν ἀπὸ χθές, ὡς ἐπίδειξη ἰσχύος γιὰ τὴν ταπείνωση τοῦ βομβαρδισμοῦ τῆς οἰκίας τοῦ πρωθυουργοῦ τους κι ὡς προειδοποίηση πρὸς τὴν Οὐάσιγκτον, ὅτι δὲν δέχονται ἔλεγχο τῆς πολιτικῆς τους, ἔστω κι ἂν ζοῦν ἀπὸ αὐτὴν.
Ἀδυναμία κατανοήσεως ἐκ τῆς Δύσεως τοῦ κόσμου
Ἡ ἀδυναμία κατανοήσεως ἢ κι ἁπλῆς καταγραφῆς τῆς διεθνοῦς πραγματικότητος ἀπ’ τοὺς ἡγέτες τῆς Δύσεως καὶ τῆς πνευματικῆς της τάξεως εἶναι χαρακτηριστικὴ κι ἑρμηνεύεται, μόνο μέσα ἀπ’ τὴν μελέτη τῆς ἱστορίας∙ τὸ χειρότερο εἶναι ὅτι οἱ ἄλλοτε ἐπώνυμοι τῆς ἐλευθέρας σκέψεώς της καὶ τῆς αὐστηρότητος τῆς κριτικῆς τους πανεπιστημιακοὶ κι ἄλλοι διανοούμενοι σιωποῦν στὴν μεγάλη πλειοψηφία τους καὶ προχωροῦν μάλιστα στὴν λογοκρισία τῶν θέσεων τῶν ὅσων μεταξύ τους προβάλλουν ἄλλες ἀπόψεις. Χαρακτηριστικὴ εἶναι ἡ περίπτωση τοῦ Τζὲφ Ζάκς, καθηγητοῦ τοῦ Παπεπιστημίου Κολούμπια, τοῦ ὁποίου τὶς ἀξιόλογες ἀπόψεις γιὰ τὴν τύχη τοῦ οὐκρανικοῦ καὶ τοῦ παλαιστινιακοῦ πολέμου βρίσκει κανεὶς μόνο σὲ περιθωριακὲς ἱστοσελίδες∙ μερικοὶ ἀπ’ αὐτοὺς ἀναγνωρίζουν ὅτι, αὐτὸ εἶναι ἴδιο τῶν παρηκμασμένων μεγάλων αὐτοκρατοριῶν, ὅπως ἡ βρεταννικὴ γιὰ τὴν ὁποία ὁ Οὐίνστων Τσῶρτσιλ, ὁ νικητὴς τοῦ πολέμου, προέβλεπε καὶ τὸ 1955, ὅτι θὰ διαρκέσει χίλια χρόνια. Ἀνάλογη εἶναι ἡ προβολὴ τῆς δυτικῆς δημοκρατίας καὶ τῆς ἀμερικανικῆς κυριαρχίας ἀπ’ τὸ σύνολο σχεδὸν τοῦ δυτικοῦ τύπου καὶ φυσικὰ καὶ τοῦ ἑλληνικοῦ, ὡς φραγκοδούλου. Ἄλλη ἄποψη δὲν συναντάει κανεὶς στὸν ἔντυπο καὶ ἠλεκτρονικὸ τύπο, ἐνῶ παρόμοια εἶναι ἡ ἀξιολόγηση τῶν ἑλληνικῶν πραγμάτων∙ ἡ κριτική τους θυμίζει περισσότερο, ἂν ὄχι πλήρως, τὴν ἀντίστοιχη μονοσήμαντη λογικὴ τῆς μνημονιακῆς περιόδου.
Χαρακτηριστικὰ παραδείγματα εἶναι, ὅτι ἀκόμη κι οἱ ἔγκυρες ἐφημερίδες πώποτε ἀκολουθοῦν τὴν ἴδια τακτική∙ ἔτσι, συγκρίνουν τὴν ἀνάπτυξη τῆς οἰκονομίας μας, μὲ τοὺς διάφορους δεῖκτες της, μὲ τὴν δεκαετία τοῦ 2000, χωρὶς οὐδεμία ἀναφορὰ στὴν μνημονιακὴ περίοδο, ὁπότε κι ἡ πρόοδος εἶναι μηδαμινή, ἂν ὄχι καὶ ἀρνητική. Ταυτοχρόνως, στὰ διεθνῆ ἀκολουθοῦν κι ὑπερακοντίζουν μάλιστα τὴν ἀτλαντικὴ προπαγάνδα, χωρὶς οὐδεμία μνεία σὲ ἄλλη ἄποψη, ἰδιαιτέρως στοὺς σημερινοὺς πολέμους Οὐκρανίας καὶ Ἰσραήλ∙ τὸ «Ἐμμελές», στὸ μέτρο τοῦ δυνατοῦ, ἔχει παρουσιάσει τὶς ἄλλες ἀπόψεις, παρὰ τὶς δυσκολίες στὴν ἔγκυρη πληροφόρησή του. Ἡ ἀντανάκλασή του στὴν πολιτική μας ζωὴ εἶναι ἐμφανέστατη∙ μόνο ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης τηρεῖ ἀποστάσεις ἀσφαλείας ἀπ’ τὴν πανευρωπαϊκὴ ἰσοπεδωση στὴν ἐπίσημη δυτικὴ ἐνημέρωση, ὅταν μάλιστα εἶναι ἡ χώρα μας ἐκτεθειμένη στὰ ἐθνικά της θέματα καὶ χωρὶς κάλυψη ἀπ’ τὴν ἀντιπολίτευση, ἡ ὁποία ἀκόμη δὲν ἔχει καταδικάσει τὴν προδοσία τῆς Μακεδονίαςε ἀπ’ τὸν πάλαι ποτὲ Ναπολεοντίσκο κι ὅπου τώρα δικαιώνονται οἱ ὑπεύθυνες θέσεις∙ τὸ δεύτερο εἶναι ἡ θέσπιση κι ἐφαρμογὴ τῆς ἑνιαίας εὐρωπαϊκῆς ἀμύνης, ἡ ὁποία καὶ θὰ ὁδηγήσει στὴν ἑνιαία ἐξωτερικὴ πολιτική της. Οἱ εὐχὲς πολλὲς καὶ μὲ περισσὴ πλησμονή, ἀκόμη κι ἀπ’ τὸν Ἀμερικανὸ πρόεδρο, ἐννοώντας αὐτός, γιὰ ἀγορὰ ἀμερικανικῶν ὅπλων, μὲ κάποια ἐξαρτήματα εὐρωπαϊκῆς παραγωγῆς, γιὰ τὰ μαῦρα μάτια…
Ὁ ἑλληνικὸς λαός, κρίνοντας ἀπ’ τὶς ἀντιδράσεις του, ἀπορρίπτει τὴν ἀτλαντικὴ προπαγάνδα στὸ σύνολό του∙ στὰ καθημερινὰ θέματα εἶναι ἐμφανέστατη ἡ στάση του αὐτή. Ἔτσι, ἔχει ἀγκαλιάσει τὶς ψηφιακὲς μεταρρυθμίσεις, ὄχι μόνο στὶς καθημερινὲς συναλλαγές του, μὲ τὸ δημόσιο, τοὺς ὀργανισμούς, τὶς τράπεζες, τὴν προμήθεια τῶν ἀγαθῶν του, ἀλλὰ καὶ σὲ δύσκολες παλιὰ περιπτώσεις, ὅπως ἡ Πολεοδομία, τὸ Κτηματολόγιο, τώρα καὶ τὰ δικαστήρια∙ εἶναι ἄλλος ἄνθρωπος καὶ τὸ διαπιστώνει αὐτὸ στὴν πράξη, ὅταν τυπώνει τὴν κατάστασή του στὸ Κτηματολόγιο ἀπ’ τὸ σπίτι του, ἐνῶ παλαιότερα θὰ ἤθελε νὰ χάσει μία μέρα τουλάχιστον στὴν οὐρά. Τὸ ἔχουμε ξαναγράψει, εἶναι ἄλλος ἄνθρωπος κι αἰσθάνεται τὴν διαφορὰ στὴν ζωή του, ὅταν προηγουμένως μεγάλο μέρος τῆς ἡμέρας τὸ διέθετε σὲ ὑπηρεσίες καὶ ταμεῖα, μὲ τὴν χρονοβόρο καὶ ψυχοφθόρο οὐρά, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐπιστρέφει ράκος στὸ σπίτι του καὶ νὰ δέρνει τὰ παιδιά του. Στὴν πολιτική μας ζωή, μόνο ἡ κυβέρνηση ἔχει συλλάβει τὶς ἀλλαγὲς αὐτές, τὶς ὁποῖες ἔχει ἐφαρμόσει ἐπίσης κι ἔχει ἀναγάγει τὴν Ἑλλάδα στὶς πρῶτες θέσεις, ἀπ’ τὶς τελευταῖες ποὺ βρισκόταν πρὸ πενταετίας∙ ἡ ἀντιπολίτευση περὶ ἄλλα τυρβάζει, δέσμια τῶν συντεχιακῶν συμφερόντων, τοῦ σοσιαλισμοῦ τῆς τεσσαρακονταετίας καὶ τοῦ τραμποκομμουνισμοῦ, ἐν ἀγαστῇ συμπνοίᾳ μετὰ τοῦ κρατικοδιαίτου κεφαλαίου καὶ τοῦ βαθέως ἀμερικανικοῦ κράτους…
O διάλογος
Ὁ τύπος στὴν ἐποχή μας, ἔντυπος καὶ ἠλεκτρονικός, ἔχει πάρει ἄλλη μορφὴ στὰ μέσα μαζικὴς ἐπικοινωνίας, μὲ τὰ μεγάλα συμφέροντα, ἀποπνικτικά. Ἡ ψηφιακὴ ἐπανάσταση , ὅμως, καὶ τὸ διαδίκτυο προσφέρουν τὸ κάτι ἄλλο: τὴν δυνατότητα τοῦ πολίτου νὰ χρησιμοποιεῖ τὴ νέα τεχνολογία καὶ νὰ ἔρχεται σὲ ἄμεση ἐπαφὴ μὲ ἄλλους, μὲ τοὺς συμπολίτες του, μὲ τοὺς συνανθρώπους του, κάθε στιγμή. Ἀπευθύνεται «Τὸ Ἐμμελὲς» πρὸς ὅσους αἰσθάνονται τὴν ἀνάγκη τοῦ διαλόγου , τῆς ἀνταλλαγῆς ἀπόψεων, τῆς συζητήσεως. Ὅσοι παίζοντας στὸ διαδίκτυο μᾶς συναντήσουν, διαβάσουν κάτι, προβληματιστοῦν γιὰ κάτι ἄλλο, ἔχουν κάτι νὰ συμπληρώσουν, νὰ προσθέσουν, τοὺς προσφέρουμε τὴν ἄνεση τῆς ἐκφράσεώς τους, ἰδιαίτερα μετὰ τὴν πλήρη ἐξαχρείωση τοῦ τύπου, περισσότερο τὴν τελευταία διετία στὴν Ἑλλάδα. Χαρά μας εἶναι ὁ διάλογος αὐτός, ο ἤρεμος καὶ δημιουργικὸς διάλογος , γιὰ τὰ τόσα ποὺ μᾶς ἀπασχολοῦν, τὰ σοβαρά καὶ τὰ ἀμελητέα, τὰ πιὸ ὄμορφα ἴσως, ἂν καὶ αὐτὰ εἶναι ἐλάχιστα πλέον. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἰσηγορία , ἡ δημιουργικὴ πλευρὰ τῆς νέας τεχνολογίας, ἀρκετὰ πειστικὴ πλέον, ὅπως ἔδειχνε καὶ πρὸ δεκαετίας, ὅταν ξεκίνησε «Τὸ Ἐμμελές», ἂν καὶ διστακτικὰ τότε· σήμερα ἡ ψηφιακὴ τεχνολογία ἀποτελεῖ τὸ ἐφαλτήριο τῆς ἀπελευθερώσεως τῶν λαῶν, ὅπως ἀποδεικνύεται καθημερινά, ὅπως τὸ ζήσαμε καὶ τὸ ζοῦμε μὲ τοὺς «Ἀγανακτισμένους».
Ἐμεῖς ξεκινήσαμε μὲ ἐλάχιστα, μὲ μιὰ μικρὴ σελίδα στὸ διαδίκτυο, τολμηρὸ ἐγχείρημα τότε· ἐλπίδα μας ἦταν, ἡ ἀνταπόκριση, ὁ διάλογος. Πιστεύαμε ὅτι ἡ νέα τεχνολογία έχει τὸ μεγάλο πλεονέκτημα, τ ὸ ν ἄμεσο και ζωντανὸ διάλογο · μὲ ἕνα κλίκ καὶ ἀνοίγεις τὴν σελίδα, μὲ ἕνα ἄλλο στέλνεις τὴν ἄποψή σου, τὴν διαβάζει ὁ ἄλλος. Ἐλάχιστα μέσα χρειάζονται. Τότε ἦταν ὑποχρεωτικὴ ἡ χρήση, λόγῳ τεχνολογίας, τοῦ μονοτονικοῦ συστήματος· σήμερα γενικεύεται ἡ ἐπιστροφὴ στὸ πολυτονικὸ, ἐπειδὴ ὅλοι σχεδὸν κατάλαβαν ὅτι ἡ κατάργησή του ἀπέβλεπε ἀπ’ τὴν ἀρχὴ στὸν ἀφελληνισμό μας. Τὴν ἀνάταση τοῦ γένους προοιωνίζουν οἱ ἀντιδράσεις, ἡ ἐκμάθηση καὶ γραφὴ σὲ πολυτονικό, διότι ἡ προφορά του, ὁλοζώντανη στὸν προφορικὸ λόγο πάντοτε, ὁδηγεῖ στὸν ἐλεύθερο πολίτη.
"Τὸ "Ἐμμελές" , καθημερινὴ ἐφημερίδα πολιτικοῦ σχολιασμοῦ , κυκλοφορεῖ ἀπ’ τὴν Δευτέρα ἕως καὶ τὴν Παρασκευή.
Τὸ Σαββατοκύριακο εἶναι δικό σας.
Τὸ Σαββατοκύριακο εἶναι δικό σας.