Ἀπ’ τοὺς πρεσβευτὲς στὸ μεγάλο βασιλέα, τῶν Θηβαίων, Σπαρτιατῶν καὶ Ἀθηναίων, τὶς περισσότερες τιμὲς ἀπήλαυσε ὁ Πελοπίδας• ἀξιοθρήνητοι ἦταν ὅλοι τους, διότι παρακαλῶντας βοήθεια ἀπ’ τοὺς Πέρσες, ὁ ἕνας ἐναντίον τῶν ἄλλων, ταπείνωναν στὴν πράξη τὴν Ἑλλάδα. «Καὶ πάθος βασιλικὸν παθὼν οὐκ ἀπέκρυψεν τὴν πρὸς τὸν ἄνδρα τιμήν»• καὶ μὲ τὴν ὑπερβολὴ τῶν βασιλέων δὲν ἀπέκρυψε τὴν τιμὴ πρὸς τὸν Πελοπίδα ὁ Ἀρταξέρξης. «Οὐδ’ ἔλαθε τοὺς ἄλλους πρέσβεις πλεῖστον νέμων ἐκείνῳ»• καὶ δὲν ἔμεινε ἀπαρατήρητο ἀπ’ τοὺς ἄλλους πρεσβευτὲς ὅτι προτιμοῦσε αὐτὸν περισσότερο. «Καίτοι δοκεῖ μάλιστα τῶν Ἑλλήνων Ἀνταλκίδαν τιμῆσαι τὸν Λακεδαιμόνιον»• καίτοι πιστεύεται ὅτι περισσότερο τίμησε τὸν Λακεδαιμόνιο Ἀνταλκίδα. «Ὅτι τὸν στέφανον, ὃν πίνων περιέκειτο, βάψας εἰς μύρον ἀπέστειλε»• ἐπειδὴ τὸν στέφανο, τὸν ὁποῖο φοροῦσε στὰ συμπόσια, βρέχοντάς τον σὲ μῦρο τοῦ δώρισε. Ἀναξιοπρεπέστατοι ἦταν ὅλοι τους• τὴν ὑποδούλωση τῆς Ἑλλάδος τοῦ προσέφερε γονατιστὸς μάλιστα ὁ Ἀνταλκίδας.