Τὸ κύριο χαρακτηριστικὸ τῆς συγκεντρώσεως τῶν ὀπαδῶν τοῦ νικητοῦ στὰ Προπύλαια καὶ στὴν Κουμουνδούρου ἦταν ἡ ἔκδηλη ἀπάθεια τοῦ πλήθους καὶ ἡ στωικὴ παρακολούθηση τῆς ὁμιλίας τοῦ ἀρχηγοῦ τους∙ ὁ Ναπεολεοντίσκος ἔσπασε τὴν παράδοση καὶ ἔκανε τὴν δήλωση σὲ δημόσια συγκέντρωση, ἀντὶ τῆς καθιερωμένης στὸ Ζάππειο. Περίμενε πολὺ περισσότερο κόσμο, κι ὄχι τὶς λίγες ἑκατοντάδες καὶ τὶς δεκάδες στὰ γραφεῖα του, ἀλλὰ καὶ παλμὸ καὶ ἐνθουσιασμό∙ ἡ ἔλλειψη αὐτῶν τὸν ἀνησύχησε περισσότερο, διότι δὲν ὑπῆρξε καμμία ἐπικοινωνία σχεδὸν μεταξὺ τοῦ ἀρχηγοῦ καὶ τῶν ἀκροατῶν. Τελείωσε τὴν ὁμιλία του καὶ τὰ χειροκροτήματα ἦταν ἐλάχιστα, ἀλλὰ δὲν κατέβαινε ἀπ’ τὴν ἐξέδρα, περίμενε περισσότερα, καὶ αὐτὰ ὅμως δὲν ἔρχονταν…