Οἱ συναντήσεις τοῦ πρωθυπουργοῦ μὲ τὸν Μάρτιν Σοὺλτζ σήμερα καὶ τὸν Γιέρουν Ντάισελμπλάουμ αὔριο εἶναι οἱ πρῶτες ἐπαφὲς τῆς κυβερνήσεως μὲ τοὺς Εὐρωπαίους∙ πολλὰ θὰ κριθοῦν ἀπ’ τὸ ἀποτέλεσμά τους γιὰ τὴν πορεία τῶν ἀμοιβαίων σχέσεων. Ἤδη ὁ Φρανσουὰ Ὁλλὰντ προσκάλεσε τὸν Ἀλέξη Τσίπρα στὸ Παρίσι, γιὰ συνομιλίες πρὶν ἀπ’ τὸ Εὐρωσυμβούλιο τῆς 12ης Φεβρουαρίου∙ ἡ καλὴ διάθεση εἶναι ἐμφανής, ἀλλὰ καὶ οἱ ὅροι τῆς συνεννοήσεως σαφέστατοι. Ἐναπόκειται στὴν κυβέρνηση ἡ ἀξιοποίηση τῆς χρυσῆς εὐκαιρίας, μὲ τὸν παραμερισμὸ τῆς προεκλογικῆς ὑστερίας καὶ τὴν προάσπιση τῶν ἀναγκῶν τῆς χώρας. Ἀκόμη καὶ ἡ Ἀγκέλα Μέρκελ ἔχει τείνει χεῖρα ἀλληλεγύης, ἀλλὰ οἱ συντεχνίες καιροφυλακτοῦν ἄγρυπνες καὶ δὲν ἔχουν φανεῖ ἀκόμη οἱ δυνάμεις γιὰ τὸν ἔλεγχο τῆς δράσεώς των.