Οἱ ἀνησυχίες τῆς ἀγορᾶς, γιὰ τὴν οἰκονομικὴ πολιτική, πολλαπλασιάζονται καὶ λαμβάνουν τὴν μορφὴ πανικοῦ, μὲ τὴν παγωμάρα ἐντείνεσθαι καὶ τὴν παντελῆ ἀπουσία ρευστότητος ἐμφανέστατη∙ τὸν Δεκέμβριο ἡ ἐκροὴ κεφαλαίων ἀνῆλθε σὲ τέσσερα δις εὐρὼ καὶ τὸν Ἰανουάριο σὲ ἄλλα ἕνδεκα, ἐνῶ τὰ ἐπιτόκια συνεχίζουν τὴν ἀνοδική τους πορεία. Οἱ μικρομεσαῖοι πρωτίστως δὲν ἔχουν καμμία ἐμπιστοσύνη στὶς κυβερνητικὲς ἐξαγγελίες, ἐνῶ οἱ ὑποσχέσεις γιὰ πάταξη τῆς φοροδιαφυγῆς τῶν πλουσίων μᾶλλον θὰ ἐπιταχύνει τὴν φυγὴ κεφαλαίων∙ τὰ καλὰ μηνύματα, μὲ 1% ἀνάπτυξη τὸ 2014, θεωροῦνται παρελθόν, διότι ἡ ὕφεση, ὅπως ὅλα δείχνουν, ἐπιστρέφει δριμύτερη καὶ μὲ τρισχειρότερες ἐπιπτώσεις. ἡ κυβέρνηση διαβεβαιωνει, ὅτι οἱ συντάξεις εἶναι ἐξασφαλισμένες, ἀλλὰ ἡ ὑστέρηση στὰ δημόσια ἔσοδα διογκώνεται καὶ σύντομα θὰ ὑποχρεωθεῖ ὁ ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν στὴν ἀναζήτηση πόρων γιὰ τὴν κάλυψη τῶν κρατικῶν ἀναγκῶν, ἂν δὲν ὁλοκληρωθεῖ ἡ ἀξιολόγηση καὶ δὲν εἰσπραχθεῖ ἡ τελευταία δόση.