Ὁ Πλούταρχος πλέκει τὸ ἐγκώμιο τοῦ Ἀλεξάνδρου, μὲ τὴν παρουσίαση τῶν ἀρετῶν του∙ ὁ νεαρὸς κατακτητὴς εἶχε πολλὲς ἀρετές, ποὺ δὲν εἶχε κανένας ἄλλος στὴν ἱστορία, σὲ τόσο σύντομο χρόνο νὰ κατακτήσει ὁλόκληρο τὸν τότε γνωστὸ κόσμο. «Ποίησον ἄλλον εἰ δύνασαι μέγαν, τοῖς χρήμασι μὴ χαριζόμενον»∙ κάνε ἄλλον μέγαν ἂν μπορεῖς ποὺ νὰ μὴν εἶναι φιλοχρήματος. «Τοῖς στρατεύμασι μὴ προκινδυνεύοντα, τοὺς φίλους μὴ τιμῶντα»∙ στὰ στρατεύματα νὰ μὴν προκινδυνεύει, τοὺς φίλους νὰ μὴν τιμάει. «Τοὺς αἰχμαλώτους μὴ ἐλεοῦντα, ταῖς ἡδοναῖς μὴ σωφρονοῦντα»∙ στοὺς αἰχμαλώτους νὰ μὴν τοὺς ἐλεεῖ, στὶς ἡδονὲς νὰ μὴν εἶναι σώφρων. «Τοῖς καιροῖς μὴ ἀγρυπνοῦντα, ταῖς νίκαις μὴ εὐδιάλλακτον»∙ στοὺς δύσκολους καιροὺς νὰ μὴν εἶναι ἄγρυπνος, στὶς νίκες νὰ μὴν εἶναι διαλλακτικός. «Τοῖς κατορθώμασι μὴ φιλάνθρωπον»∙ στὰ κατορθώματά του νὰ μὴν εἶναι φιλάνθρωπος. Ἔφερε σὲ ἀνάμιξη μὲ τὸν ἑλληνικὸ πολιτισμὸ τοὺς κατακτηθέντες λαούς.