Σὲ ἀλλοπρόσαλλη κατάσταση πρέπει νὰ βρίσκεται ὁ Ναπολεοντίσκος, διότι διαφορετικὰ δὲν ἐξηγεῖται τὸ παραλήρημα στὴν Κεντρικὴ Ἐπιτροπὴ τοῦ κόμματός του, μὲ σκοπὸ τὴν καλλιέργεια πολώσεως στὸ ἐσωτερικὸ τῆς χώρας∙ καὶ ναὶ μὲν ἔχουν κάποια δικαιολογία οἱ κορῶνες κατὰ τῆς προηγουμένης κυβερνήσεως, ὡς προσπάθεια ἀποπροοσανατολισμοῦ τῆς ἔντονης κριτικῆς ἐναντίον του ἀπὸ ὅλες τὶς πλευρὲς τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, ἀλλὰ οἱ προκληκτικὲς καὶ ἀνυπόστατες κατηγορίες ἕως καὶ ὕβρεις κατὰ ἑταίρων τῆς Εὐρωζώνης ἀπορρέουν ἀπὸ ἄλλες αἰτίες. Ἡ Εὐρωζώνη εἶναι ἑκούσιος συνασπισμὸς ἐλευθέρων κρατῶν, γιὰ προάσπιση τῶν οἰκονομικῶν καὶ πολιτικῶν στὴ συνέχεια συμφερόντων τους, ὅπως τὰ ἀντιλαμβάνεται ἕκαστος καὶ κάτω ἀπ’ τὴν διεθνῆ μεταπολεμικὴ συγκυρία, ἀλλὰ καὶ μὲ τὶς συνθῆκες τῆς παγκοσμιοποιήσεως καὶ τῆς ψηφιακῆς ἐποχῆς∙ ὅποια χώρα δὲν ἐπιθυμεῖ τὴν συμμετοχή της δὲν προσέρχεται ἢ καὶ ἀποχωρεῖ οἰκείᾳ βουλήσει∙ δὲν παραμένει ὅμως στὸν συνασπισμό, ζητάει βοήθεια, ξαναζητάει, καὶ ἀπὸ πάνω προσβάλλει τοὺς ἑταίρους γιὰ μικροπολιτικοὺς λόγους ἐσωτερικῆς καταναλώσεως. Τὸ παραλήρημα τοῦ Ναπολεοντίσκου μία μόνο ἐξήγηση ἔχει, τὴν πλήρη ἀπόγνωσή του ἀπ’ τὰ ὁμαδικὰ πυρὰ ἐναντίον του ὅλων τῶν τάσεων τοῦ κόμματός του, ὁπότε ἐπιλέγει τὴν πόλωση ὡς μοναδικὴ διέξοδο∙ ἡ ἀπόδοση τῆς τακτικῆς αὐτῆς προϋποθέτει ἀρραγὲς ἐσωκομματικὸ μέτωπο. Ἂν λείπει, ὅπως λείπει, τότε παίρνει τὸν δρόμο τοῦ Γιωργάκη…

Τὸ μεγάλο μειονέκτημα τῆς κυβερνήσεως καὶ τοῦ πρωθυπουργοῦ περισσότερο ἀποδεικνύεται ἡ πλήρης ἄγνοια τῶν οἰκονομικῶν μας στοιχείων καὶ πρωτίστως τῶν δημοσιονομικῶν∙ ἂν ὁ πρόδρομός του στὰ μνημόνια εἶχε τὴν ἄνεση τῶν ἑπτὰ μηνῶν γιὰ τὴν ἐξώθησή του στὴν τρόϊκα, ὁ φέρων τὴν ἐπιφοίτησή του εἶχε μόλις τριῶν ἑβδομάδων χρόνο. Ὅταν ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς τοῦ ζήτησε νὰ καλέσει τὴν ἑπομένη τῶν ἐκλογῶν τὴν τρόϊκα γιὰ ὁλοκλήρωση τῆς ἀξιολογήσεως, διότι ἐξαντλοῦνται τὰ χρονικὰ περιθώρια, δὲν τὸν ἄκουσε καὶ ἐπιδόθηκε στὴν ἀντιγερμανικὴ ὑστερία, μὲ τὸν Κουρεμένο πρῶτο βιολί∙ οὔτε ἄκουσαν τὶς συμβουλὲς τῶν ὑπηρεσιακῶν παραγόντων τοῦ ὑπουργείου Οἰκονομικῶν καὶ τοῦ Γιάννη Στουρνάρα, ὅτι καταρρέουν τὰ δημόσια ἔσοδα, ὁπότε χάθηκε ὁ πολύτιμος χρόνος. Τώρα προσέρχονται στὶς διαπραγματεύσεις μὲ τὴν τρόϊκα, ὅπως καὶ νὰ τὴν ὀνομάζουν, μὲ τὸ μαχαίρι στὸ λαιμό∙ δὲν ὑπάρχουν ἔσοδα, ὄχι μόνο γιὰ τὴν ἐξόφληση τῶν ὁμολόγων, ἀλλὰ οὔτε καὶ γιὰ τὴν κάλυψη τῶν κοινωνικῶν καὶ ἄλλων ἀναγκῶν τοῦ κράτους. Οἱ συντάξεις μὲ τὸν ζόρι πληρώθηκαν, σὲ ὅσους πληρώθηκαν, διότι μερικοὶ δὲν τὶς πῆραν ἀκόμη, τὸ δημόσιο δὲν πληρώνει καὶ ἡ ἀγορὰ ἔπαθε ἀσφυγξία, ὁπότε δὲν εἰσπράττονται καὶ φόροι συναλλαγῶν, ΦΠΑ καὶ ἄλλοι∙ ἀναγκαστατικὰ στρέφεται στὸ Γιούρογκρουπ γιὰ τὰ ὁμόλογα, προσφέροντας γῆν καὶ ὕδωρ, καὶ ἔμμεσο φορολογία στοὺς ὑπόδουλους Ἕλληνες.

Ἡ ἀπονέκρωση ὅμως τῆς ἀγορᾶς ἐπιτείνεται ἀπ’ τὶς σπασμωδικὲς κινήσεις κάποιων ὑπουργῶν κατὰ τῶν ξένων ἐπενδύσεων∙ ἔτσι ὁ ἐκπρόσωπος τῆς ἀριστερῆς πτέρυγας ζήτησε τὴν ἀνάκληση τῶν ἀδειῶν τῆς ἑταιρείας χρυσοῦ στὶς Σκουριές, γιὰ ἐσωκομματικοὺς λόγους καὶ γιὰ νὰ συγκρατήσει τοὺς συντρόφους του ἀπὸ ἔκρηξη, ἀλλὰ οἱ ξένοι ἐπενδυτὲς τὸ ‘βαλαν στὰ πόδια. «Ἦταν στραβὸ τὸ κλίμα, τὸ ‘φαγε καὶ τὸ γαϊδοῦρι», λέει ἡ σοφὴ λαϊκὴ παροιμία∙ μὲ τὴν ἐξαίρεση στὸν τουρισμὸ καὶ στὴν ψηφιακὴ τεχνολογία ἡ κυβέρνηση ἔχει διασπείρει τὴν φοβία σὲ ὅλους τοὺς παραγωγικοὺς κλάδους. Φοβοῦνται τὰ χειρότερα, διότι δὲν ἔχουν ἀκούσει μία λέξη γιὰ τὴν οἰκονομικὴ πολιτική της∙ στὶς προγραμματικὲς δηλώσεις καὶ στὴ συνέχεια δὲν ἀναφέρθηκε ἕνας ἀριθμὸς γιὰ τὴν πορεία τῆς οἰκονομίας, ἐνῶ ἀποφεύγουν σὰν τὸν διάολο τὸ λιβάνι ἔστω καὶ τὴν ἁπλῆ ἀναφορὰ στὴν οἰκονομικὴ ἀνάπτυξη τοῦ παρελθόντος ἔτους καὶ χρειάσθηκε νὰ τοὺς τὴν θυμίσουν οἱ Εὐρωπαῖοι στὸ κείμενο τῆς παρατάσεως τῆς συμφωνίας. Αὐτὰ ὅμως σημαίνουν ἐπιδείνωση τοῦ ἐπιχειρηματικοῦ κλίματος, κανένας δὲν ἐπενδύει, οὔτε σὲ μικροπράγματα, καὶ πολὺ περισσότερο οἱ ξένοι, οἱ ὁποῖοι ἀπέχουν ἐπιδεικτικά∙ στὴν ἀγορὰ φοβοῦνται ὅτι ἔρχονται χειρότερα καὶ ὅλοι εἶναι συγκρατημένοι στὶς κινήσεις τους, ἐνῶ καὶ τὰ νοικοκυριὰ εἶναι ἀκόμη περισσότερο σφιγμένα. Εἶχαν ξανοιχτεῖ τὸν προηγούμενο χρόνο μὲ τὴν ἀνάκαμψη καὶ τώρα κλείστηκαν πάλι.

Οἱ Εὐρωπαῖοι συνεχίζουν τὴν τακτική τους∙ ἐνέκριναν τὴν παράταση καὶ ἀπὸ τὰ Κοινοβούλιά τους, ἀλλὰ ὄχι καὶ τὴν ἐκταμίευση τῶν δόσεων, αὐτὴ θὰ γίνεται μὲ τὸ σταγονόμετρο καὶ ἀποκλειστικὰ σχεδὸν γιὰ τὴν κάλυψη τῶν ἐξωτερικῶν ὑποχρεώσεών μας, μὲ τὴν πρόοδο τῶν μεταρρυθμίσεων καὶ τὴν λήξη τῶν ὁμολόγων θὰ γίνεται καὶ ἡ ἐκταμίευση. Ἡ παρακολούθηση τῶν κυβερνητικῶν πρωτοβουλιῶν εἶναι συνεχὴς καὶ ἐξονυχιστική∙ ἤδη ὁ Τόμας Βίζερ ἐξέφρασε ἐπιφυλάξεις γιὰ τὸ νομοσχέδιο τῶν ἑκατὸ δόσεων, γιὰ τὶς ὑπερχρεωμένες ἐπιχειρήσεις. Οἱ ἀντιρρήσεις ἑστιάζονται, ἀναφέρουν ἔγκυρες πληροφορίες, στὴν αὔξηση τοῦ ὁρίου τῶν ὑποχρεώσεων σὲ ἕνα ἑκατομμύριο, ἀπὸ 15000 τοῦ προηγουμένου νόμου∙ αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἀποκλείονται οἱ μεγαλοεργολάβοι καὶ οἱ μεγαλοκανάρχες ἀπ’ τὴν ρύθμιση, ὁπότε ἡ κυβέρνηση παραμένει ἐκτεθειμένη ἀπέναντι στοὺς προστάτες της. Ὅλη ἡ προεκλογικὴ προπαγάνδα κατὰ τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ προερχόταν ἀπ’ τὴν ἄρνησή του νὰ τοὺς χαρίσει τὰ χρέη καὶ νὰ τοὺς παραχωρήσει ὁριστικὲς ἄδειες συχνοτήτων∙ τὸ ἕνα εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένο μὲ τὸ ἄλλο. Ἐὰν δὲν περάσει ἡ διάταξη στὸ νομοσχέδιο τῶν ἑκατὸ δόσεων, τότε ἀλλάζουν ἄρδην οἱ σχέσεις τοῦ Ναπολεοντίσκου μὲ τοὺς προστάτες του∙ φαίνεται ὅμως ὅτι κάτι ἔχει ἀλλάξει, διότι καὶ οἱ ἀτλαντικοὶ κερδοσκόποι ἔχουν πάψει νὰ τὸν ἐξυμνοῦν. Ἀντίθετα πληθαίνουν τὰ ἐναντίον του δημοσιεύματα∙ μυρίστηκαν μᾶλλον ὅτι εἶναι λίγα τὰ ψωμιά του…

Ἡ πολιτικὴ δυναμικὴ ἔχει σαφῶς ἀλλάξει καὶ αὐτὸ τὸ καταλαβαίνουν ἀκόμη καὶ στὸν ΣΥΡΙΖΑ∙ μὲ τὴν ἐξαίρεση τῆς διαπλοκῆς ἔχουν ἐξαφανισθεῖ ἀπ’ τὴν ἀγορὰ καὶ οἱ ἐλάχιστοι ὑποστηρικτές του, διότι ποτὲ δὲν εἶχε πολλούς. Ἡ διακωμώδηση ὅμως τοῦ πρωθυπουργοῦ κλιμακώνεται, μὲ τὰ σχόλια στὶς πλατεῖες καὶ στὰ καφενεῖα, ἀλλὰ καὶ στοὺς ἐμπορικοὺς δρόμους∙ ἡ ἐλάχιστη ἀνοχὴ ποὺ ἔδειξε ὁ κόσμος τὶς πρῶτες μέρες -διότι γιὰ κυβέρνηση μειοψηφίας πρόκειται- ἐξανεμήθηκε τὶς πρῶτες μέρες. Ἀκόμη καὶ οἱ «αὐθορμήτως» προσερχόμενοι στὶς πλατεῖες γιὰ συμπαράταση ἐξαφανίσθηκαν καὶ τὴ θέση τους πῆραν οἱ ἀπλυτοι καὶ οἱ Βάνδαλοι∙ δύσκολα βρίσκει κανεὶς κυβέρνηση νὰ ἔχει κατασπαταλήσει τὴν ἐμπιστοσύνη τοῦ κόσμου σὲ λίγες μέρες. Στὰ ἐθνικὰ θέματα ἡ κατάσταση εἶναι τρισχερότερη∙ οἱ Τοῦρκοι ἁλωνίζουν στὸ Αἰγαῖο καὶ διακόπτουν τὴν πόντιση καλωδίων ἀνατολικὰ τῆς Κρήτης καὶ ἐντὸς τῆς ἑλληνικῆς Ἀποκλειστικῆς Οἰκονομικῆς Ζώνης, χωρὶς τὴν παραμικρὴ δική μας ἀντίδραση, τὰ πολεμικά μας πλοῖα παραμένουν στὸν ναύσταθμο. Φυσικὰ ἡ ἀπάντηση στὴν Ἄγκυρα προϋποθέτει δύο πράγματα, τὴν ἀξιοποίηση τῶν διεθνῶν ἐρεισμάτων μας, ὅπως τοῦ ἄξονος, Αἰγύπτου, Κύπρου, Ἑλλάδος καὶ Ἰσραὴλ γιὰ τὴν ΑΟΖ, καὶ τῶν Εὐρωπαίων ἑταίρων μας∙ γιὰ τὸν ἄξονα δὲν ἔχει γίνει καμμία ἀναφορὰ μέχρι τώρα∙ γιὰ τὸ δεύτερο, μόνο σὲ ὕβρεις ἐναντίον τους ἔχει ἐπιδοθεῖ ἐπιτυχῶς ἡ κυβέρνηση.