Ἀποφυγὴ πιστωτικῆς κρίσεως

Μὲ ἡμιπαράνομες μεθοδεύσεις ἐπιχειρεῖ ἡ κυβέρνηση νὰ καλύψει τὶς δανειακὲς ἀνάγκες τοῦ Μαρτίου καὶ προσφεύγει στὴν δέσμευση ὅλων τῶν ἀποθεματικῶν∙ ἔτσι ὑπεγράφη ἀπόφαση γιὰ τὴν χρήση τῶν ἀγροτικῶν ἐπιδοτήσεων καὶ τῶν διαθεσίμων τῶν ταμείων, ἀλλὰ οἱ ὑποχρεώσεις ἀνέρχονται σὲ πολὺ μεγαλύτερα ποσὰ ποὺ δὲν καλύπτονται μὲ κανέναν τρόπο. Οἱ Εὐρωπαῖοι ἔχουν παραγγείλει ὅτι, χωρὶς μεταρρυθμίσεις δὲν ἐγκρίνεται βοήθεια, ἐνῶ ἀνεβάζουν πλέον στὰ τριάντα μὲ πενῆντα δις εὐρὼ τὸ τρίτο μνημόνιο∙ ὁ Ναπολεοντίσκος τὰ ἔχει κυριολεκτικὰ χαμένα καὶ ἀδυνατεῖ ἐλέγξαι τοὺς ὑπουργούς του, ἐνῶ ὑποχώρησε στὶς κοινοτικὲς πιέσεις καὶ θὰ καταθέσει τὴν συμφωνία στὴ Βουλή, ἀλλὰ μόνο γιὰ συζήτηση, ἂν καὶ στὸ τέλος θὰ δεχθεῖ τὴν ψηφοφορία καὶ τὶς συνέπειες τῶν βουλευτῶν του… Τὸ χειρότερο εἶναι ἡ ἀσφυξία στὴν ἀγορὰ καὶ ἡ κατάρρευση τῶν δημοσίων ἐσόδων∙ ὅσο ἐπιτείνεται, τόσο αὐξάνεται ἡ ἀδυναμία τῆς χώρας ἀπέναντι στὶς ὑποχρεώσεις της.