Οἱ δύο δυνάμεις στὸν ΣΥΡΙΖΑ, ἡ προεδρικὴ καὶ ἡ ἀριστερή, ἀνεδείχθησαν ἰσόπαλες στὶς ψηφοφορίες τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς, μὲ 56% πρὸς 44%∙ δὲν ἔχει ξαναεμφανισθεῖ στὴν μεταπολεμική μας τουλάχιστον ἱστορία, ἕνα κόμμα, μὲ πλειοψηφία ἔστω καὶ 36%, ἕνα μῆνα μετὰ τὴν κατάκτηση τῆς ἐξουσίας, πομπωδῶς καὶ μὲ διαγγέλματα γιὰ ἐπανάσταση στὴν Εὐρώπη, νὰ εἶναι τόσο διχασμένο στὴν πρώτη συνεδρίαση τοῦ κορυφαίου ὀργάνου του. Ὁ Ναπολεοντίσκος κινεῖται πλέον μεταξὺ σφύρας καὶ ἄκμονος∙ ἀπ’ τὴν μία πλευρά, οἱ ἀδήριτες δημοσιονομικὲς ἀνάγκες -ἐὰν οἱ σύνεδροι γνώριζαν ὅτι κόπηκε κατὰ 50% ἡ χρηματοδότηση τῶν νοσοκομείων, θὰ ψήφιζαν ἐντελῶς διαφορετικά-, καὶ ἀπ’ τὴν ἄλλη, οἱ ἀφόρητες πιέσεις τῶν κομματικῶν του βουλευτῶν καὶ στελεχῶν.