Ἡ πραγματικὴ διαπραγμάτευση ἄρχισε χθές, μετὰ ἀπὸ σαρανταπέντε μέρες ἀσκόπων καθυστερήσεων ποὺ θὰ πληρώσουμε πολὺ ἀκριβά, στὶς Βρυξέλλες καὶ στὴν Ἀθήνα ἀπὸ σήμερα∙ ὁ Ναπολεοντίσκος τὸ ἔπαιξε ἥρωας, ἀλλὰ ἡ οὐσία εἶναι ἄλλη, ἡ κυβέρνηση δὲν ἔχει ἀποστείλει τὰ δημοσιονομικὰ στοιχεῖα στὴν Ἐπιτροπή, παρ’ ὅτι κλείνει δύο μῆνες στὴν ἔξουσία καὶ τὸ Γιούρογκρουπ ἔχει τὰ στατιστικὰ τοῦ Δεκεμβρίου, ἀπ’ τὴν προηγούμενη κυβέρνηση. Ὁ λόγος εἶναι σαφής, δὲν ἤθελαν νὰ δείξουν τὴν κατακόρυφη αὔξηση τοῦ ταμειακοῦ ἐλλείμματος, ὁπότε οἱ διαπραγματεύσεις παίρνουν ἄλλη κατεύθυνση∙ φυσικά, τίθενται πλέον ἐπὶ τάπητος καὶ τὰ στατιστικὰ τοῦ Φεβρουαρίου καὶ Μαρτίου, μὲ ἀπότομη μείωση τῶν δημοσίων ἐσόδων καὶ πλήρη ἀπονέκρωση τῆς ἀγορᾶς. Τώρα καταλαβαίνουν ὅτι, «τὰ ψέμματα τελείωσαν», καὶ ὅτι, «ἦρθε ἡ ὥρα τῆς ἀλήθειας»∙ τὰ περὶ κατασχέσεως γερμανικῶν περιουσιῶν δὲν πείθουν οὔτε τοὺς δικούς τους. Μὲ δειλία καὶ κουτοπονηριὰ δὲν δίδονται λύσεις στὰ προβλήματα.