Στὴν ἀνάγκη ἐπιβολῆς ἐκτάκτου φορολογίας, πέραν τῶν μεταρρυθμίσεων, κινεῖται ἡ κυβέρνηση, παρὰ τὰ περὶ τοῦ ἀντιθέτου δημοσιεύματα τῆς διαπλοκῆς∙ ἡ Ἐπιτροπὴ καὶ ἡ Εὐρωπαϊκὴ Κεντρικὴ Τράπεζα ἐπαναλαμβάνουν, ὅτι χωρὶς τὴν ἐφαρμογὴ τῶν μεταρρυθμίσεων δὲν εἶναι δυνατὴ ἡ ἐκταμίευση τῶν δόσεων, διότι, «δὲν γίνονται διακρίσεις στὴν Εὐρωζώνη». Ἡ ἀπονέκρωση τῆς ἀγορᾶς ἐπιδεινώνεται χειρότερα ἀπ’ τὴν διακοπὴ ὅλων σχεδὸν τῶν μεγάλων ἔργων, διότι ἐπὶ δίμηνο δὲν ὑπῆρχε ὑπουργὸς γιὰ τὴν ὑπογραφὴ τῶν πιστοποιήσεων, ἐνῶ οἱ ἐξαγγελίες κατὰ τῶν ξένων ἐπενδύσεων ἔχουν ἐνσπείρει τὸν πανικὸ καὶ στοὺς Ἕλληνες ἐπανδυτές∙ ὁ ἁρμόδιος ὑπουργός, ἀφοῦ ταλαιπώρησε γιὰ ἑνάμισυ μῆνα τὸν κόσμο, ἔκρινε ὅτι ὅλα εἶναι νόμιμα στὶς Σκουριές, διότι ἦρθαν οἱ αὐστηρὲς παρατηρήσεις ἀπ’ τὶς Βρυξέλλες, ὁπότε καὶ προχωροῦν οἱ περισσότερες ξένες ἐπενδύσεις, ἐκτὸς κι ἂν παρέμβει κάποια συνιστῶσα καὶ πάλι. Τὰ φαινόμενα διαλύσεως τῆς κυβερνήσεως συμπληρώνονται μὲ τὰ σκάνδαλα τῶν ὑπουργῶν.