Στὴν πόλωση ἀπέβλεπε ὁ πρωθυπουργός, μὲ τὴν ἐνημέρωση τῆς Βουλῆς γιὰ τὴν πορεία τῶν διαπραγματεύσεων, ἀλλὰ βρέθηκε ἀπομονωμένος ἀπὸ ὁλόκληρη τὴν ἀντιπολίτευση, μὲ τὴν ἐξαίρεση τῆς ἀκροδεξιᾶς, ποὺ ἐπιδόθηκε σὲ ἐπιθέσεις κατὰ τῆς Νέας Δημοκρατίας∙ ἡ ἐπίκληση τῆς συμφωνίας τῆς 20ης Φεβρουαρίου δὲν βρῆκε στήριξη, διότι δὲν τὴν ἔχει φέρει ἔστω γιὰ συζήτηση στὴν Βουλή, ὅπως καὶ τὶς τελευταῖες προτάσεις στὴν τρόϊκα. Στὴν ἀντιπαράθεση ὁ Ναπολεοντίσκος βρέθηκε ἐκτεθειμένος, ὅταν μάλιστα οἱ ἄλλοι ἀρχηγοὶ τὸν κατήγειλαν ὅτι, στὴν πράξη, οἱ ἀντίπαλοί του βρίσκονται ἐντὸς τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καὶ ἐπέλεξε τὴν ἐνημέρωση τῆς Βουλῆς ὡς ἀπάντηση στὶς συνιστῶσες ποὺ ἀποδεικνύουν τὴν ἀντίθεσή τους στὴν κυβερνητικὴ πολιτική∙ τὰ ἐνδοκομματικὰ εἶναι τὰ χειρότερα καὶ στὴν Βουλὴ ὁ ἀντιπρόεδρος ἀνακάλεσε τὶς προηγούμενες δηλώσεις του γιὰ τὸν ΟΛΠ. Οἱ πιέσεις τῶν ἀριστερῶν φαίνεται ὅτι εἶναι οἱ ἰσχυρότερες στὴν κυβέρνηση, τὰ ὑπόλοιπα εἶναι περιδιαγραμμάτων.