Ἡ συμφωνία γιὰ τὰ πυρηνικὰ τοῦ Ἰρὰν ἀναμένεται ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμὴ στὴν Λωζάννη καὶ προβλέπεται ὅτι θὰ ἀλλάξει τὴν ἰσορροπία στὴν Μέση Ἀνατολή∙ ἡ Τεχεράνη θὰ καταστεῖ πλέον ἐπίσημος συνομιλητής, ἐνῶ θὰ ἐνισχυθεῖ ἡ παρουσία της στὸ Ἰράκ, στὴν ἀνακατάληψη τῶν βορείων ἐπαρχιῶν του, καὶ θὰ ἀποσύρει τὴν στήριξή της στοὺς Σιίτες τῆς Ὑεμένης, ὅπως ἐλπίζουν οἱ Δυτικοί. Ταυτοχρόνως αἴρονται οἱ κυρώσεις κατὰ τῆς χώρας, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν μαζικὴ εἰσροὴ ξένων κεφαλαίων γιὰ ἐπενδύσεις, ἀλλὰ καὶ τὴν πώληση τῶν ἀποθεμάτων πετρελαίου του∙ προάγγελος θεωρεῖται ἡ ὑποχώρηση τοῦ μαύρου χρυσοῦ στὶς ἀγορές, ἐπειδὴ πολλοὶ προαγοράζουν ἰρανικὰ πετρέλαια. Ἐπίσης ἀναμένεται προώθηση τῆς συνεργασίας τῶν μεγάλων γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ ἰσλαμικοῦ κινδύνου, ἀφοῦ οἱ Σιίτες βγαίνουν ἐκτὸς ἀνταγωνισμοῦ.