Μὲ τὴν ἀποδοχὴ τῆς νέας διακηρύξεως Μπαντούνγκ, ὡς συνέχεια τῆς πρώτης πρὸ ἑξήκοντα ἐτῶν μὲ τὴν ὁποία καθιερώθηκε τὸ κίνημα τῶν Ἀδεσμεύτων τὴν ἐποχὴ τοῦ ψυχροῦ πολέμου, ἔκλεισε τὶς διήμερες ἐργασίες της ἡ ἀφροασιατικὴ διάσκεψη κορυφῆς τῆς Τζακάρτας∙ στὴν διακήρυξη περιλαμβάνονται οἱ τρεῖς στόχοι: ἀνανέωση τῆς δικαηρύξεως τῆς Μπαντούνγκ, γιὰ ἀποδέσμευσή τους ἀπ’ τοὺς μεγάλους, ἐνίσχυση τῆς συνεργασίας τῶν δύο ἠπείρων καὶ ψήφισμα ὑπὲρ τῆς Παλαιστίνης. Στὴν μεταπολεμικὴ περίοδο οἱ Ἀδέσμευτοι δὲν εἶχαν ἰδιαίτερη τύχη, διότι ἦταν καθυστερημένοι οἰκονομικὰ καὶ ἐξαρτῶνταν οἱ χῶρες τους ἀπ’ τὴν ἀμερικανικὴ βοήθεια∙ σήμερα ὅμως ἔχουν τὴν ἄνεση, χάρις στὴν Κίνα καὶ στὶς Ἰνδίες, ἀμφισβητεῖν τοὺς μεγάλους. Ὁ πρόεδρος τῶν Φιλιππίνων ἐξέφρασε τὸ κίνημα καλύτερα, ζητώντας τὴν πλήρη ἀπεξάρτηση ἀπ’ τὸ Διεθνὲς Νομισματικὸ Ταμεῖο, τὴν Διεθνῆ Τράπεζα καὶ τὴν Ἀσιατικὴ Ἀναπτυξιακὴ Τράπεζα, διότι ἐλέγχονται, εἶπε, ἀπ’ τοὺς Ἀμερικανούς. Προφητικὰ τὰ λόγια του.