Μερικὲς περιπτώσεις ἐκ Τύχης ἀνόδου στὴν βασιλικὴ ἐξουσία ἀναφέρει ὁ Πλούταρχος, σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν Ἀλέξανδρο∙ ἀναφέρεται στὴν διὰ κλήρου ἐκλογὴ τῶν ἀρχόντων στὴν Ἀθήνα καὶ στὴν ἀνάδειξη τοῦ βασιλέως τοῦ Ἄργους, μετὰ τὴν ἐξάλειψη τοῦ γένους τῶν Ἡρακλειδῶν. Ζήτησαν τὸν χρησμὸ τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ αὐτὸς ἀπάντησε ὅτι θὰ δείξει ὁ ἀετός, «καὶ μεθ’ ἡμέρας ὀλίγας ἀετὸς ὑπερφανεὶς καὶ κατάρας ἐπὶ τὴν Αἴγωνος οἰκίαν ἐκάθισε»∙ καὶ μετὰ ἀπὸ λίγες μέρες φάνηκε ἕνας ἀετὸς ποὺ κατέβηκε καὶ κάθισε στὴν οἰκία τοῦ Αἴγωνος. «Καὶ βασιλεὺς ᾑρέθη Αἴγων»∙ καὶ ἀναγορεύθηκε βασιλεὺς ὁ Αἴγων. «Πάλιν ἐν Πάφῳ, τοῦ βασιλεύοντος ἀδίκου καὶ πονηροῦ φανέντος, ἐκβαλὼν τοῦτον Ἀλέξανδρος ἕτερον ἐζήτει»∙ πάλιν στὴν Πάφο, ὅταν ὁ βαιλεύων ἀποδείχθηκε ἄδικος καὶ πονηρός, ὁ Ἀλέξανδρος τὸν ἐκθρόνισε καὶ ἀναζήτησε ἄλλον. «Τοῦ Κινυραδῶν γένους ἤδη φθίνειν καὶ ἀπολιπεῖν δοκοῦντος»∙ ἐπειδὴ τὸ γένος τῶν Κινυραδῶν μειωνόταν καὶ χανόταν.