Ἡ ἰταλικὴ οἰκονομία πέρασε σὲ ρυθμοὺς ἀναπτύξεως, 1,5% περίπου φέτος, μετὰ ἀπὸ παρατεταμένη ὕφεση τεσσάρων ἐτῶν, ἐνῶ προχώρησε καὶ στὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου ποὺ ἐπιτρέπει πλέον τὸν σχηματισμὸ σταθερῶν κυβερνήσεων∙ ὁ Ματτέο Ρέντσι πιστώνεται τὶς ἐπιτυχίες αὐτές, διότι δὲν δίστασε στὴν ψήφιση μεταρρυθμίσεων καὶ στὴν σύγκρουση μὲ τὰ συνδικάτα καὶ τὰ ὀργανωμένα συμφέροντα. Μάλιστα σχολιάζεται ἀπ’ τὸν γαλλικὸ τύπο τὸ γεγονός, ὅτι ἡ Γαλλία ὑστερεῖ σὲ ρυθμοὺς ἀναπτύξεως, μόλις 0,5%, ἐνῶ δὲν εἶχε ὑποστεῖ στὸν ἴδιο βαθμὸ ὕφεση μὲ τὴν Ἰταλία∙ ἡ ἀλλαγὴ στὸν ἐκλογικὸ νόμο ἔγινε μὲ 334 ψήφους ἐπὶ 630 καὶ μὲ 61 κατά, ἐνῶ οἱ ὑπόλοιποι ἀπεῖχαν. Ὁ νέος νόμος θέτει καὶ ὅριο 3% τῶν ψήφων, γιὰ τὴν ἀνάδειξη βουλευτῶν∙ ἡ Ἰταλία μᾶλλον κλείνει τὴν σελίδα τῆς μεταπολεμικῆς ἀκυβερνησίας. Παράδειγμα γιὰ τὴν ἑλληνικὴ κυβέρνηση εἶναι αὐτό, διότι ἐδῶ φοβοῦνται νὰ ἐνοχλήσουν τοὺς συνδικαλιστές.