Τὶς δυσκολίες τῶν πολέμων τοῦ Ἀλεξάνδρου ἀναφέρει ὁ Πλούταρχος, γιὰ νὰ δείξει τὸ πῶς πάλεψε μὲ τόσες ἀντίξοες συνθῆκες ἐναντίον του∙ δὲν ἦταν ἡ Τύχη ποὺ βοήθησε στὸ μοναδικὸ στὴν ἱστορία ἔργο, μέσα σὲ ἐλάχιστα χρόνια ἡ κατάκτηση ὁλοκλήρου τοῦ τότε γνωστοῦ κόσμου. «Αἵματι κεκραμένους ποταμοὺς ἔπιε καὶ νεκροὺς γεγεφυρωμένους διέβη»∙ νερὸ ἀπὸ ποταμοὺς ἀνακατωμένο μὲ αἷμα ἤπιε καὶ τοὺς πέρασε μὲ νεκροὺς ὡς γέφυρες. «Καὶ πόαν ἔφαγε διὰ λιμὸν ἣν πρώτην εἶδε»∙ καὶ τὸ πρῶτο ποὺ συνάντησε χορτάρι ἔφαγε λόγῳ τοῦ λιμοῦ. «Καὶ βάθεσι χιόνων κατακεχωσμένα ἔθνη καὶ πόλεις ὑπὸ γῆν δεδυκυίας ἐξώρυξε»∙ καὶ βαθειὰ μέσα στὰ χιόνια καταχωμένες πόλεις γιὰ τὸν φόβο τῶν εἰσβολέων τὶς ἐξώρυξε. «Καὶ θάλατταν μαχομένην ἔπλευσε»∙ καὶ ταξείδεψε σὲ θάλασσα φουρτουνιασμένη. Οἱ καταχωμένες πόλεις ἦταν στὸ Ἀφγανιστάν∙ ἡ κατάκτησή του ἦταν ἡ δυσκολώτερη, ἀλλὰ εἶναι ὁ μόνος ποὺ τὸ κατέλαβε.