Σὲ σύγκριση μὲ τοὺς πολέμους καὶ τὶς κατακτήσεις τοῦ Ἀλεξάνδρου ὁ Πλούταρχος ἀναφέρει τὰ ὀνόματα πολλῶν γνωστῶν βασιλέων οἱ ὁποῖοι ἀνηγορεύθησαν ἀπ’ τὸν πατέρα τους καὶ ἔμειναν ἐπὶ μακρὸν στὴνἐξουσία∙ δὲν εἶχαν ἐπαφὴ μὲ τοὺς λαούς τους, οὔτε γνώρισαν τὸν τότε κόσμο. «Ἄπιθι πρὸς Ἀντίοχον τὸν Σελεύκου, πρὸς Ἀρτοξέρξην τὸν Κύρου ἀδελφόν»∙ θυμίσου τὸν Ἀντίοχο τοῦ Σελεύκου τῆς δυναστείας τῶν Σελευκιδῶν, πρὸς τὸν Ἀρτοξέρξη τὸν ἀδελφὸ τοῦ Κύρου τοῦ Ξενοφῶντος. «Ἄπελθε πρὸς Πτολεμαῖον τὸν Φιλάδελφον»∙ θυμίσου τὸν Πτολεμαῖο τὸν Φιλάδελφο τῆς Αἰγύπτου. «Ἐκείνους ζῶντες οἱ πατέρες βασιλεῖς ἀνηγόρευσαν, ἐκεῖνοι μάχας ἀδακρύτους ἐνίκων»∙ ἐκείνους τοὺς ἀνηγόρευσαν βασιλεῖς οἱ πατέρες τους ἐνῶ ζοῦσαν, ἐκεῖνοι νίκησαν μάχες ἀδακρύτους. «Ἐκεῖνοι πανηγυρίζοντες ἐν πομπαῖς καὶ θεάτροις διετέλεσαν, ἐκείνων ἕκαστος δι’ εὐτυχίαν βασιλεύων ἐγήρασεν»∙ ἐκεῖνοι πανηγύριζαν σὲ τελετὲς στὰ θέατρα, ὅλοι αὐτοὶ γέρασαν βασιλεύοντες ἐν εὐτυχίᾳ. Κανένας τους δὲν πολέμησε στὴν πρώτη γραμμή.