Τὴν μεταναστευτικὴ πολιτικὴ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως παρουσίασε ὁ Δημήτρης Ἀβραμόπουλος, μὲ τρεῖς ἄξονες, τὴν ἐνίσχυση τῆς ΦΡΟΝΤΕΞ γιὰ τὴν φύλαξη τῶν συνόρων, μὲ αὔξηση τῶν πόρων της, τὸν ἐπαναπατρισμὸ τῶν προσφύγων καὶ ποσοστιαία κατανομὴ τῶν μεταναστῶν σὲ ὅλα τὰ μέλη της∙ οἱ προτάσεις ἔγιναν εὐνοϊκὰ δεκτὲς ἀπ’ τοὺς ἑταίρους καὶ περισσότερο ἀπ’ τὶς νότιες χῶρες, Ἰταλία, Ἑλλάδα, οἱ ὁποῖες δέχονται καὶ τὸ μεγαλύτερο κύμα τῶν μεταναστῶν. Ἀλλὰ ἀντιδροῦν οἱ βόρειες χῶρες καὶ περισσότερο ἡ Βρεταννία, ἡ ὁποία δὲν δέχεται τὴν ἀνάλογη κατανομὴ τῶν μεταναστῶν∙ τὸ πρόβλημα εἶναι σοβαρό, καθὼς ὁ πρωθυπουργός της, παρὰ τὴν νωπὴ ἐκλογική του νίκη, δὲν διαθέτει τὴν πολιτικὴ ἰσχὺ γιὰ ἐπιβολὴ στὸν συντηρητισμὸ τῆς ἀγγλικῆς κοινωνίας. Ἄλλωστε αὐτὸ εἶναι καὶ ἕνα ἀπ’ τὰ κύρια θέματα διαφωνίας μὲ τὴν Ἐπιτροπὴ γιὰ τὴν ἀναδιαπραγμάτευση τῆς συμβάσεως ἐντάξεώς της στὴν Ἕνωση∙ προβλέπονται μακρὲς καὶ ἐπίπονες διαπραγματεύσις.