Ἡ διαφοροποίηση τῶν ἀτλαντικῶν κηδεμόνων τοῦ Ναπολεοντίσκου, δηλαδὴ τῶν κερδοσκόπων, ἔχει ἀρχίσει ἀπὸ διμήνου, αὐτὸς ὅμως δὲν τὸ κατάλαβε∙ μᾶλλον γιατὶ προωθοῦσαν τὸν κουρεμένο, ἀλλὰ τὸν ἐγκατέλειψαν καὶ αὐτόν. Ἡ ἀναζήτηση διαδόχου πολιτικοῦ σχήματος -καὶ ὄχι κυβερνήσεως, διότι αὐτὸ τὸ σχέδιο τὸ ἔχουν ξεγράψει ἐπίσης ἀπὸ καιρό, ὅταν διαπίστωσαν τὴν πλήρη ἀνικανότητα τοῦ ἐκλεκτοῦ τους-, εἶναι τὸ ζητούμενο, ἀλλὰ δὲν βρίσκουν εὔκολα λύση∙ εἶχαν τὸ ΠΑΣΟΚ, μὲ τὶς παραλλαγές του, καὶ τὸν ΣΥΡΙΖΑ, ἀλλὰ αὐτὰ τελείωσαν… Ἀπ’ τὰ κείμενά τους φαίνεται ὅτι δὲν περίμεναν δύο πράγματα: τὴν ἀπότομη ὕφεση καὶ τὴν ἐξάντληση τοῦ δημοσίου ταμείου καὶ τὴν πλήρη πολιτικὴ ἀνεπάρκεια τοῦ ἀρχηγοῦ∙ δείχνουν ὅτι δὲν καταλάβαινε οὔτε τὶς ἐντολὲς ποὺ τοῦ ἔδιναν, ἔδειξε γρήγορα τάσεις μικρομεγάλου!