Τὂ κύριο χαρακτηριστικὸ τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἦταν ἡ ἄκρα παγωμάρα τῶν συντρόφων∙ γεμάτη ἡ αἴθουσα, μὲ τετρακόσια περίπου στελέχη, καὶ μόνο στὴν ἀρχὴ καὶ στὸ τέλος τὸν ἐπευφήμησαν μὲ ἀραιὰ καὶ ἄτονα χειροκροτήματα∙ τὸ βλέμμα τους ἦταν διερευνητικὸ καὶ χαμένο, σὰν νὰ μὴν καταλάβαιναν τί ἔλεγε ὁ πρόεδρός τους. Τὸ δεύτερο χαρακτηριστικὸ εἶναι ἡ ἐπίθεση, τὴν ἴδια ἀκριβῶς ὥρα, τῶν ἀναρχοαυτόνομων σὲ τρόλεϋ στὸ Πολυτεχνεῖο, τὸ ὁποῖο πυρπόλησαν καὶ στὴν συνέχεια ἦρθαν σὲ σύγκρουση μὲ τὴν Ἀστυνομία∙ τὸ παρακράτος δείχνει ὅτι ἔχει ξεγράψει τὸν Ναπολεοντίσκο καὶ χρησιμοποιεῖ ἀνάλογα τὶς «δυνάμεις» του. Τὸν βοήθησε στὴν ἄνοδό του στὴν ἐξουσία, ἀλλὰ τώρα τὸν θεωρεῖ ἀνίκανο καὶ ἀποβλητέο.