Τὴν πλήρη ἀποτυχία τῆς πολιτικῆς τῶν Δυτικῶν στὴν Μέση Ἀνατολὴ καταγράφει ἡ κατάληψη τὴς Ραμπατὶ καὶ τῆς Παλμύρας ἀπ’ τοὺς Ἰσλαμιστές, καθὼς εἶναι δικό τους δημιούργημα, μὲ τὴν ὑπερεπαρκῆ χρηματοδότησή τους ἀπὸ τετραετίας κατὰ τοῦ καθεστῶτος Ἀσσὰντ τῆς Συρίας∙ οἱ πολιτικοὶ γνωρίζουν ὅτι εἶναι πολὺ δύσκολος τώρα ὁ ἔλεγχός τους, διότι διαθέτουν τὴν πλούσια ὑποστήριξη τῆς Σαουδικῆς Ἀραβίας καὶ τῆς Τουρκίας, ἐνῶ ἔχουν τὴν ἄνεση τῆς ἀξιοποιήσεως τῶν ἐνεργειακῶν πηγῶν τους. Μοναδικὸς ἀντίπαλός τους παραμένει τὸ Ἰρὰν καὶ ἡ Δαμασκὸς σὲ δεύτερο βαθμό. Πάντως τώρα ἀναθεωροῦν τὴν πολιτική τους οἱ Δυτικοὶ καὶ ἐπιχειροῦν τὴν χάραξη ἄλλης, μὲ τὴν συμπαράσταση τῆς Μόσχας καὶ ὑποχρεώνοντας τὸ Ἰσραὴλ νὰ προσαρμοσθεῖ ἐπίσης∙ στὸν θρησκευτικὸ πόλεμο στὶς δύο χῶρες, οἱ Σουνίτες, παρ’ ὅλο ὅτι εἶναι μειοψηφία, εἶναι ὀρεινοὶ καὶ πολεμοχαρεῖς, ἐνῶ οἱ Σιίτες εἶναι πεδινοὶ καὶ πολὺ ἤρεμοι στὴν ζωή τους.