Ὁ Ἀλέξανδρος ἀπὸ μικρὸς ἔδειχνε τὸ ἐνδιαφέρον του γιὰ τὰ πολιτικὰ καὶ τὴν ἐκστρατεία στὴν Ἀσία, τὸ προαιώνιο ὄνειρο ὅλων τῶν Ἑλλήνων∙ ὅταν ἐπισκέφθηκαν πρεσβευτὲς ἀπ’ τὴν Περσία τὸν Φίλιππο καὶ ὁ ἴδιος ἀπουσίαζε ἀπ’ τὴν Πέλλα, τοὺς ὑποδέχθηκε ὁ Ἀλέξανδρος. Ἀλλὰ δὲν ἔκανε παιδικὲς ἐρωτήσεις, «οἷον οἱ ἄλλοι, περὶ τῆς χρυσῆς ἀναδενδράδος ἢ τῶν βασιλικῶν κήπων ἢ πῶς ὁ βασιλεὺς κεκόσμηται»∙ ὅπως οἱ ἄλλοι συνομηλικοί του, γιὰ τὴν χρυσῆ δενδροστοιχία ἢ τοὺς βασιλικοὺς κήπους ἢ πὼς στολιζεται ὁ βασιλεύς. «Ἀλλ’ ὅλος ἐν τοῖς κυριωτάτοις ἦν τῆς ἡγεμονίας»∙ ἀλλὰ συνέχεια ρωτοῦσε γιὰ τὰ κύρια θέματα τοῦ βασιλείου. «Διαπυνθανόμενος πόση δύναμις ἡ Περσῶν, ποῦ τεταγμένος ὁ βασιλεὺς ἐν ταῖς μάχαις διαγωνίζεται»∙ ρωτώντας νὰ μάθει πόση εἶναι ἡ στρατιωτικὴ δύναμις τῶν Περσῶν, ποῦ πηγαίνει ὁ βασιλεὺς ὅταν πολεμάει κατὰ τὶς μάχες. Ἔδειχνε ὅτι ἔψαχνε τὸ πῶς θὰ πολεμήσει.