Τὴν ἄκρα περιφρόνηση τῶν Εὐρωπαίων ἔχει ἐξασφαλίσει ὁ πρωθυπουργὸς μέχρι τώρα, ἐνῶ ἡ κριτικὴ ἐναντίον του καὶ ἐνώπιόν του ἦταν σκληρὴ καὶ στὴν Πολιτικὴ Γραμματεία τοῦ ΣΥΡΙΖΑ∙ ἡ σημερινὴ συνάντηση μὲ τοὺς Ἀγκέλα Μέρκελ καὶ Φρανσουὰ Ὁλλάντ -ἂν τελικὰ πραγματοποιηθεῖ διότι ἐξαρτᾶται ἀπ’ τὴν πρόοδο τῶν διαπραγματεύσεων σὲ τεχνικὸ ἐπίπεδο ποὺ δὲν κρίνεται ἱκανοποιητικὴ στὶς Βρυξέλλες-, δὲν θὰ δώσει λύση, διότι θὰ παραπέμψει τὸ θέμα στὸ Γιούρογκρουπ, ἀλλὰ ἡ σκιὰ τῆς ἀναξιοπιστίας βαρύνει περισσότερο. Κανεὶς δὲν ἔχει πλέον ἐμπιστοσύνη στὸν Ναπολεοντίσκο, ἐνῶ ὅλοι μιλοῦν περιπαικτικὰ εἰς βάρος του∙ οἱ μέρες ὅμως τελειώνουν καὶ εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ πάρει ἀποφάσεις, ὅταν 22 βουλευτές του ζητοῦν τὴν θέσπιση τῶν προεκλογικῶν ὑποσχέσεων. Πολιτικὰ αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἔχει χάσει τὴν δεδηλωμένη οὐσίᾳ καὶ ἀπομένει ἡ τυπικὴ ἐπιβεβαίωσή της στὴν Βουλή. Ὅποια διαδικασία καὶ ἂν ἐπιλέξει θὰ περάσει ἀπ’ τὴν δοκιμασία τῆς ψηφοφορίας.