Ἀτερπέστατον τέλος ἔχουσαν

Ὁ Ἀλέξανδρος, ἐνῶ βρισκόταν στὸν πόλεμο κατὰ τῶν Ἰλλυριῶν καὶ τῶν Τριβαλλῶν, πληροφορήθηκε γιὰ τὴν ἐπανάσταση τῶν Ἑλλήνων καὶ ἐπέστρεψε ταχύτατα στὴν Ἑλλάδα∙ ἔξω ἀπ’ τὴν Θήβα συνέτριψε τοὺς ἐξεγερθέντες, κατέσκαψε ὅλες τὶς οἰκίες τῆς πόλεως, πλὴν ἐκείνης τοῦ Πινδάρου, καὶ πούλησε τοὺς κατοίκους γιὰ δούλους. «Ἡ δὲ πάλιν αὐτῷ τὰς Θήβας ἐνέσεισε καὶ πόλεμον Ἑλλήνων ἐμποδὼν κατέβαλε»∙ ἀμέσως μετὰ ἐξεγέρθησαν ἐναντίον του αἱ Θῆβαι καὶ κατέπνιξε ἀμέσως τὸν πόλεμο τῶν Ἑλλήνων. «Καὶ δεινὴν πρὸς ἄνδρας ὁμοφύλους καὶ συγγενεῖς διὰ φόνου καὶ σιδήρου καὶ πυρὸς ἀνάγκην ἀμύνης, ἀτερπέστατον τέλος ἔχουσαν»∙ καὶ αὐστηρὴ εἶχε πρὸς ἄνδρας ὁμοφύλους καὶ συγγενεῖς μὲ φόνους, ξίφη καὶ φωτιὰ γιὰ λόγους ἀμύνης, μιὰ πολὺ δυσάρεστη κατάληξη. Τὸ μετάνιωσε μετὰ καὶ ὅπου συναντοῦσε Θηβαίους στὴν ἐκστρατεία του τοὺς ἔστελνε πίσω στὴν Ἑλλάδα καὶ ἀνοικοδόμησε τὴν πόλη∙ ἦταν μεγάλο ἔγκλημα ἡ καταστροφὴ τῆς μεγάλης πόλεως.