Ὁ Ναπολεοντίσκος ὑποχρεώθηκε σὲ παράδοση ἄνευ ὅρων στὶς Βρυξέλλες, ἀπέναντι στοὺς πεπειραμένους καὶ διορατικοὺς ἑταίρους∙ ὁπωσδήποτε ἡ λύση αὐτὴ εἶναι ἡ καλύτερη, ἐκεῖ ποὺ ἔχουν φθάσει τὰ πράγματα, ἀλλὰ δὲν ἦταν ἔτσι τὸν Ἰανουάριο. Ἐὰν εἶχε κλείσει τὴν ἀξιολόγηση τότε ἡ ἑλληνικὴ οἰκονομία θὰ ἔτρεχε τώρα μὲ 3%, ἀπ’ τὰ ὑψηλότερα ποσοστὰ καὶ δὲν θὰ χρειαζόταν πρόσθετα μέτρα. Ἀπέδειξε τὴν πλήρη ἀσχετοσύνη του καὶ τὶς ἰδεοληψίες του, ὄχι μόνο στὴν οἰκονομία, ἀλλὰ καὶ στην πολιτική∙ τὸ κύριο μέλημα τῶν Εὐρωπαίων εἶναι πλέον ἡ ἐφαρμογὴ τῆς συμφωνίας καὶ γι’ αὐτὸ θέτουν αὐστηροὺς ὅρους. Δὲν τοῦ ἔχουν καθόλου ἐμπιστοσύνη καὶ οὔτε ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν πολιτική του ἐπιβίωση. Τὸν ἄφησαν…