Καὶ ἡμεῖς τούτων μεθέξομεν

Ὁ Ἀλέξανδρος, πρὶν ἀναχωρήσει γιὰ τὴν ἐκστρατεία του στὴν Περσία μοίρασε τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς κτηματικῆς του περιουσίας καὶ τῶν ἄλλων προσόδων στοὺς ἑταίρους του∙ ἔδειξε σὲ ὅλους ὅτι θὰ ἐπετύγχανε στοὺς σκοπούς του καὶ θὰ ἀποκτοῦσε τὸν ἀμύθητο πλοῦτο τοῦ μεγάλου βασιλέως. «Μόνος δὲ Περδίκκας οὐδὲν ἔλαβεν διδόντος»∙ μόνος ὁ Περδίκκας δὲν πῆρε τίποτε, παρ’ ὅτι τοῦ προσφέρθηκε. «Ἀλλ’ ἠρώτησε, ‘’σαυτῷ δὲ τί καταλείπεις Ἀλέξανδρε;’’»∙ ἀλλὰ ἐρώτησε, ‘’στὸν ἑαυτό σου τί ἀφήνεις Ἀλέξανδρε;’’ «Τοῦ δ’ εἰπόντος ὅτι ‘’τὰς ἐλπίδας’’»∙ αὐτὸς δὲ ἀπάντησε, ὅτι ‘’τὶς ἐλπίδες’’. «’’Οὐκοῦν ἔφη καὶ ἡμεῖς αὐτῶν μεθέξομεν∙ οὐ γὰρ δίκαιον τὰ σὰ λαμβάνειν ἀλλὰ τὰ Δαρείου περιμένειν’’»∙ λοιπόν, εἶπε, καὶ ἐμεῖς σὲ αὐτὲς θὰ συμμετέχουμε∙ διότι δὲν εἶναι δίκαιο νὰ παίρνουμε τὰ δικά σου, ἀλλὰ τὰ πλούτη τοῦ Δαρείου νὰ περιμένουμε. Τὴν αὐτοπεποίθηση καὶ τὴν βεβαιότητα νίκης καλλιέργησε ὁ νεαρὸς βασιλεύς.