Τὶς ἐλπίδες τοῦ Ἀλεξάνδρου ἀπὸ τὴν κατάκτηση τῆς Ἀσίας περιγράφει ὁ Πλούταρχος, ἑρμηνεύων τὴν φράση τοῦ νεαροῦ βασιλέως, ὅταν μοίρασε ὁλόκληρη σχεδὸν τὴν κτηματικὴ περιουσία του στοὺς ἑταίρους, πρὶν ἀναχωρήσει γιὰ τὴν ἐκστρατεία∙ εἶχε τεράστια συμβολικὴ σημασία ἡ κίνηση αὐτὴ καὶ τόνωσε περισσότερο τὸ ἠθικὸ τοῦ στρατοῦ του. «Τίνες οὖν ἦσαν αἱ ἐλπίδες, ἐφ’ αἷς διέβαινεν εἰς Ἀσίαν Ἀλέξανδρος;» ποιὲς ἦταν λοιπὸν οἱ ἐλπίδες, γιὰ τὶς ὁποῖες περνοῦσε στὴν Ἀσία ὁ Ἀλέξανδρος; «Οὐ τείχεσι πόλεων μυριάνδρων ἐκμετρουμένη δύναμις οὐδὲ στόλοι δι’ ὀρῶν πλέοντες»∙ ὄχι τὰ τείχη τῶν πόλεων μὲ δεκάδες μυριάδες ἀνδρῶν δύναμη ἑκάστη οὔτε οἱ στόλοι ποὺ πλέουν σὲ στενοὺς πορθμούς. «Οὐδὲ μάστιγες οὐδὲ πέδαι, μανικὰ καὶ βάρβαρα κολαστήρια θαλάσσης»∙ οὔτε οἱ μάστιγες οὔτε τὸ δέσιμο τῶν ποδῶν, τὰ μανιακὰ καὶ βάρβαρα κολλαστήρια μὲ τοὺς ἀνθρώπους στὴν θάλασσα. Τὸν ἑλληνικὸ πολιτισμὸ μετέφερε στὴν Ἀσία ὁ μεγάλος στρατηλάτης.