Ἡ ρευστότης τοῦ τραπεζικοῦ μας συστήματος καὶ ἡ κατάρρευση τῶν δημοσιονομικῶν μας ἦταν τὰ μεγάλα τρωτὰ τῆς κυβερνήσεως στὶς Βρυξέλλες∙ χωρὶς τὴν ἔγκριση τῶν δόσεων, ἢτοι διαφορετικὰ χωρὶς βοήθεια ἡ χώρα κηρύσσεται σὲ χρεωκοπία καὶ δὲν πληρώνονται μισθοὶ καὶ συντάξεις τὸν Ἰούνιο. Ἔτσι ὁ Ναπολεοντίσκος ἀποδέχθηκε τὴν χειρότερη φοροκαταιγίδα στὴν ἱστορία μας, ὕψους ὀκτὼ δις εὐρὼ καὶ ἄλλων τεσσάρων συμπληρωματικῶν, ὡς ἀντάλλαγμα τῆς βοήθειας∙ οἰκονομικὰ αὐτὰ σημαίνουν καταβύθιση σὲ ὕφεση 8% καὶ ἅλμα στὴν ἀνεργία σὲ σύντομο χρόνο, διότι ἡ ἀγορὰ δὲν ἀντέχει αὔξηση τοῦ ΦΠΑ καὶ τῶν ἀσφαλιστικῶν εἰσφορῶν, ὅταν ἤδη εἶναι ἀπονεκρωμένη. Καὶ αὐτὰ εἶναι προτάσεις τῆς κυβερνήσεως καὶ ὄχι τῆς τρόϊκας, ἡ ὁποία διατύπωσε πολλὲς ἐπιφυλάξεις γιὰ τὶς συνέπειές τους, διότι ἔχουν τὴν ἐμπειρία τοῦ πρώτου μνημονίου, ἀλλὰ δὲν εἰσακούσθηκαν∙ οἱ οἰκονομικοὶ φωστῆρες τῆς κυβερνήσεως δὲν εἶχαν ἄλλες προτάσεις. Μένουν χαμένοι στὰ κομμουνιστικὰ τους.