Τὸ δημοψήφισμα κρίνεται ἀπ’ τὸ Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης ὅτι δὲν ἐκπληροῖ τοὺς δημοκρατικοὺς κανόνες, διότι δὲν δίδεται ἐπαρκὴς χρόνος γιὰ ἐνημέρωση τῶν πολιτῶν καὶ δὲν εἶναι σαφὲς τὸ νόημα τοῦ ἐρωτήματος, ἐνῶ ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς χαρακτήρισε τὴν ψῆφο τῆς Κυριακῆς, ὡς «μάχη γιὰ τὴν Ἑλλάδα, μάχη γιὰ τὴν Εὐρώπη καὶ μάχη γιὰ τὴν δημοκρατία», ὅπως ὅλοι οἱ πολιτικοὶ ἡγέτες. Ἡ ἀναμέτρηση καθίσταται σαφής, ἀνάμεσα στὶς δημοκρατικὲς δυνάμεις καὶ στὶς φασιστικὲς μεθοδεύσεις∙ τὸ Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης ἔμεινε στὸ πλευρὸ τῶν Ἑλλήνων κατὰ τὴν ἑπτάχρονη τυραννία καὶ δὲν εἶχε ἀσχοληθεῖ ἔκτοτε μαζί μας∙ δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ὁ Ναπολεοντίσκος συμπλέει μὲ τὴν ἀκροδεξιὰ στὸν ἀντιδημοκρατικὸ δρόμο τους. Ἐλάχιστα εἶναι ὅσα γράφονται, ὅταν ἐπιβεβαιώνονται ἀπ’ τὶς ὁμάδες τῶν τραμπούκων.