Ἡ ψῆφος στοὺς ἀγρότες καὶ πολλοὺς σνταξιούχους δὲν ἦταν καθόλου ἔκφρασις τῆς ἐλευθέρας βουλήσεώς των, ἀλλὰ προϊόν βρώμικης συναλλαγῆς∙ σὲ ὅλους εἶχαν ὑποσχεθεῖ ὅτι, μὲ τὸ ὄχι θὰ διαγραφοῦν τὰ χρέη τους, γιατὶ ὅταν χρεωκοπήσει ἡ χώρα γίνεται μεγάλος πληθωρισμὸς καὶ σβήνονται τὰ χρέη στὶς τράπεζες. Τὸ πίστεψαν ὅλοι σχεδὸν καὶ γι’ αὐτὸ σημειώθηκαν τὰ ὑψηλὰ ποσοστὰ στὰ χωριὰ καὶ στὴν νεολαία∙ οἱ νέοι ἐπίσης ἔλεγαν μεταξύ τους ὅτι ἔτσι δὲν θὰ κληρονομήσουν ἀπ’ τοὺς γονεῖς τους χρέη στὴν περιουσία τους καὶ θὰ εἶναι πολὺ καλύτερα. Ἦταν μία συστηματικὰ μεθοδευμένη προπαγάνδα, χωρὶς διάλογο ἡ ὁποία συμπλήρωνε τὴν παραβίαση ὅλων τῶν δημοκρατικῶν κανόνων γιὰ ἐλεύθερη ἔκφραση τῆς ψήφου.