Ἡ Βουλὴ παρέσχε τὴν ἔγκρισή της πρὸς τὴν κυβέρνηση, γιὰ συμφωνία μὲ τοὺς ἑταίρους, μὲ ὑψηλότατη πλειοψηφία 251 ψήφων, ἀλλὰ καὶ τὴν ἄκρως ταπεινωτικὴ σημασία της∙ ὁμοιάζει μὲ τὴν ὑπογραφὴ παραδόσεως ἄνευ ὅρων, διότι Γάλλοι εἰδικοί, μὲ στέλεχη τῆς Ἐπιτροπῆς καὶ τοῦ ΔΝΤ, εἶχαν συγγράψει τὸ κείμενο. Ἡ ταπεινωση ἀφορᾶ πρωτίστως τὸν Ναπολεοντίσκο καὶ τὴν κυβέρνησή του, ἀλλὰ ἀντανακλᾶ καὶ στὴν Ἑλλάδα, διότι μᾶς ἐκπροσωποῦν αὐτὴν τὴν στιγμή∙ στὴν πράξη πληρώνουμε τὶς λοιδωρίες καὶ τὴν συστηματικὴ ἀσυνέπεια ἀπέναντι στὶς ὑποχρεώσεις μας πρὸς τὴν τρόϊκα τὸ πεντάμηνο∙ ἡ ἀμετροέπεια καὶ ἡ ὑπεροψία πληρώνονται ἄσχημα, πρῶτα ἀπ’ ὅλους μας, διότι τοὺς ψηφίσαμε, καὶ ἀκολουθεῖ γιὰ τοὺς ὑπευθύνους ἡ λογοδοσία.