Ἡ ἐξέγερση τῶν Ἀθηναίων κατὰ τῶν τετρακοσίων ἐπεκτεινόταν μεταξὺ τῶν ὁπλιτῶν τῆς Ἀττικῆς, διότι ὁ στρατὸς στὴν Σάμο εἶχε μείνει δημοκρατικός∙ ἤδη εἶχαν σκοτώσει τὸν στρατηγὸ Φρύνιχο, δημοκράτη ποὺ πέρασε στοὺς ὀλιγαρχικούς. «Τέλος δὲ πολλῶν καὶ στασιωτικῶν λόγων καὶ ὑποψιῶν προσγενομένων καὶ ἔργῳ ἤδη ἥπτοντο τῶν πραγμάτων»∙ τέλος δὲ μετὰ ἀπὸ συζητήσεις καὶ προτάσεις γιὰ ἐξέγερση ἄρχισαν νὰ προχωροῦν σὲ πράξεις. «Οἱ γὰρ ἐν τῷ Πειραιεῖ τὸ τῆς Ἠετιωνείας τεῖχος ὁπλῖται οἰκοδομοῦντες, ἐν οἷς καὶ ὁ Ἀριστοκράτης ἦν ταξιαρχῶν καὶ τὴν ἑαυτοῦ φυλὴν ἔχων»∙ διότι ὅσοι στὸν Πειραιᾶ ἔκτιζαν τὸ τείχος στὸ στόμιο τῆς Ἠετιωνείας, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἦταν καὶ ὁ Ἀριστοκράτης, ταξιαρχῶν καὶ ἔχων τὴν φυλή του. «Ξυλλαμβάνουσιν Ἀλεξικλέα, στρατηγὸν ὄντα ἐκ τῆς ὀλιγαρχίας καὶ μάλιστα πρὸς τοὺς ἑταίρους τετραμμένον, καὶ ἐς οἰκίαν ἀγαγόντες εἶρξαν»∙ συλλαμβάνουν τὸν Ἀλεξικλέα, ὀλιγαρχικὸ στρατηγὸ μὲ ὑψηλὴ θέση, καὶ τὸν φυλακίζουν ἀμέσως.