Ἀπολογητικὸς καὶ παρακλητικὸς ἐμφανίσθηκε ὁ πρωθυπουργὸς στὴν συνέντευξή του, ἐπιχειρῶν τὴν συνεννόηση μὲ τὶς ἄλλες πολιτικὲς δυνάμεις, ἀλλὰ μὲ ἔντονο τὸν ἀντιγερμανισμό του∙ ἀποδέχθηκε τὴν ψῆφο τῆς ἀντιπολιτεύσεως γιὰ τὰ προαπαιτούμενα καὶ παρέπεμψε τὶς πολιτικὲς ἐξελίξεις μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τῆς συμφωνίας καὶ τὴν ὁμαλὴ χρηματοδότηση τῆς χώρας. Ἀνέλαβε τὴν εὐθύνη γιὰ τὰ λάθη τοῦ πενταμήνου, ἀλλὰ δὲν ρωτήθηκε γιὰ τὴν οἰκονομικὴ καταστροφὴ καὶ τὴν κοινωνικἢ ἐξαθλίωση ἀπ’ τὸ κλείσιμο τῶν τραπεζῶν∙ προέβλεψε μόνο τὴν πλήρη ἐπαναλειτουργία τους σὲ ἕνα δίμηνο περίπου, ἀλλὰ μὲ ἄνοιγμά τους σύντομα. Γιὰ τὶς διαφοροποιήσεις βουλευτῶν του εἶπε, ὅτι ὁ καθένας ἀναλαμβάνει τὴν εὐθύνη του ἀπέναντι στὴν χώρα, ἐνῶ ἐμφανίσθηκε ἤπιος γιὰ τὴν πρόεδρο τῆς Βουλῆς καὶ ἀπέκλεισε πρόωρες ἐκλογές, ἀλλὰ παρέπεμψε τὰ σημαντικὰ γιὰ μετὰ τὴν ὑπογραφὴ τῆς συμφωνίας∙ ἦταν σχετικὰ ἤρεμος καὶ διαλλακτικός, χωρὶς τὸ ὑπεροπτικὸ ὕφος τῆς προεκλογικῆς περιόδου καὶ τοῦ πενταμήνου.