Οἱ δημοκράτες ὁπλῖτες εἶχαν ἐξεγερθεῖ στὸν Πειραιᾶ καὶ συλλάβει τὸν ὀλιγαρχικὸ Ἀλεξικλέα, ἐνῶ στὴν Ἀθήνα ὀργανώνονταν κατὰ τῶν τετρακοσίων∙ αὐτοὶ συνεδρίαζαν καὶ ἔστειλαν τὸν δημαγωγὸ Θηραμένη ἐναντίον τους, ἀλλὰ αὐτὸς ὡς κόθορνος εἶχε περάσει στοὺς δημοκρατικούς. «Ὁ δὲ ἀπολογούμενος ἑτοῖμος ἔφη εἶναι ξυναφαιρησόμενος ἰέναι ἤδη»∙ αὐτὸς ὅμως ἀπολογούμενος εἶπε ὅτι εἶναι ἤδη ἕτοιμος νὰ πάει νὰ ἀπελευθερώσει τοὺς αἰχμαλωτισθέντες. «Καὶ παραλαβὼν ἕνα τῶν στρατηγῶν ὃς ἦν αὐτῷ ὁμογνώμων ἐχώρει ἐς τὸν Πειραιᾶ»∙ καὶ ἀφοῦ πῆρε ἕναν ὁμοϊδεάτη του στρατηγὸ ἔφυγε γιὰ τὸν Πειραιᾶ. «Ἐβοήθει δὲ καὶ Ἀρίσταρχος καὶ τῶν ἱππέων νεανίσκοι»∙ βοηθοῦσε δὲ καὶ ὁ Ἀρίσταρχος, ὀλιγαρχικὸς ἐπίσης, καὶ μερικοὶ νεαροὶ ἱππεῖς. «Ἦν δὲ θόρυβος πολὺς καὶ ἐκπληκτικός»∙ ἦταν δὲ πολὺς ὁ θόρυβος καὶ μεγάλη ἡ σύγχυση. Οἱ τετρακόσιοι ἔβλεπαν ὅτι ἔχαναν τὴν ἐξουσία, καθὼς ὁ λαὸς ξεσηκωνόταν ἀπ’ τὰ αὐταρχικὰ μέτρα καὶ τὴν προδοσία τους στοὺς Σπαρτιᾶτες.