Ὁμολογία πλήρους ἀποτυχίας

Ἡ συνέντευξη τοῦ πρωθυπουργοῦ ἦταν ὁμολογία πλήρους ἀποτυχίας, ἀλλὰ καὶ τῆς μακρᾶς πολιτικῆς ἀβουλίας∙ ὁπωσδήποτε οἱ δημοσιογραφίζοντες ἀπέφυγαν τὶς δύσκολες ἐρωτήσεις, τὴν οἰκονομικὴ χρεωκοπία καὶ κοινωνικὴ ἐξαθλίωση μὲ τὸ κλείσιμο τῶν τραπεζῶν, ὅπως καὶ τὰ συνεχῆ ψέμματα πρὸς τοὺς Εὐρωπαίους ἐπὶ πεντάμηνο. Δὲν ἔπεισε κανέναν, διότι τὸ μόνο σαφὲς εἶναι ὅτι ψηφίζει τὰ μέτρα καὶ προχωράει στὴν ἐφαρμογή τους, γιὰ τὴν ὑπογραφὴ τῆς συμφωνίας, διότι διαφορετικὰ δὲν ἀρχίζει ἡ χρηματοδότηση τῆς χώρας∙ ὁ Ναπολεοντίσκος εἶναι ὁ κύριος ὑπεύθυνος γιὰ τὴν καταστροφή, χωρὶς ἔκφραση συγνώμην στὸ λαό… Ἀξιολύπητος ἦταν στὴν ἀπολογία του καὶ ἀμήχανος, χωρὶς οὐσιαστικὸ διάλογο∙ ἕτοιμος γιὰ ἀποχώρηση εἶναι, μὲ μοναδική του μέριμνα τὴν ἀναπότρεπτη λογοδοσία.