Οἱ Ἀθηναῖοι, μετὰ τὴν ἐξέγερση τῶν Πειραιωτῶν ζητοῦσαν τὴν κατάλυση τῆς ὀλιγαρχίας τῶν τετρακοσίων καὶ τὴν ἀποκατάσταση τῆς δημοκρατίας∙ ὁ ἀθηναϊκὸς στόλος στὴν Σάμο δὲν εἶχε ἀποδεχθεῖ τὴν ὀλιγαρχία. Ἐπειδὴ γνώριζαν αὐτά, «οἱ μὲν τετρακόσιοι ἐς τὸ βουλευτήριον ὅμως καὶ τεθορυβημένοι ξυνελέγοντο»∙ οἱ τετρακόσιοι λοιπὸν καὶ καταθορυβημένοι συνεγκεντρώθηκαν στὸ βουλευτήριο. «Οἱ δ’ ἐν τῷ Πειραιεῖ ὁπλῖται τόν τε Ἀλεξικλέα ὅν ξυνέλαβον ἀφέντες καὶ τὸ τείχισμα καθελόντες»∙ οἱ δὲ Πειραιῶτες ὁπλῖτες τὸν Ἀλεξικλέα ποὺ εἶχαν συλλάβει ἀπελευθέρωσαν καὶ γκρέμισαν τὸ τεῖχος τῆς Ἠετιωνείας. «Ἐς τὸ πρὸς τῇ Μουνυχίᾳ Διονυσιακὸν θέατρον ἐλθόντες καὶ θέμενοι τὰ ὅπλα ἠκκλησίασαν»∙ ἦρθαν στὸ Διονυσιακὸ θέατρο τῆς Μουνυχίας καὶ ἀφήσαντες τὰ ὅπλα συνῆλθαν σὲ ἐκκλησία. «Καὶ δόξαν αὐτοῖς εὐθὺς ἐχώρουν ἐς τὸ ἄστυ καὶ ἔθεντο ἐν τῷ Ἀνακείῳ τὰ ὅπλα»∙ καὶ ἀποφάσισαν ἀμέσως νὰ προχωρήσουν πρὸς τὰς Ἀθήνας καὶ νὰ καταθέσουν τὰ ὅπλα στὸ Ἀνάκειο.