Μετὰ τὴν νίκη τους στὸν Πελοποννησιακὸ πόλεμο οἱ Σπαρτιάτες κατέλυσαν τὴν δημοκρατία στὴν Ἀθήνα καὶ ἐπέβαλαν αὐθαιρέτως τοὺς τριάκοντα τυράννους, ἐκ τῶν ὁποίων οἱ περισσότεροι ἦταν γόνοι γνωστῶν οἰκογενειῶν καὶ ἐπώνυμοι πολῖτες∙ ἦταν ἡ χειρότερη στιγμὴ γιὰ τοὺς Ἀθηναίους. «Παρὰ μὲν γὰρ Ἀθηναίοις τριάκοντα τύραννοι γενόμενοι διὰ τὴν ἰδίαν πλεονεξίαν τήν τε πατρίδα μεγάλοις ἀτυχήμασι περιέβαλον»∙ διότι στοὺς Ἀθηναίους μὲν ἐπιβλήθηκαν οἱ τριάκοντα τύραννοι καὶ γιὰ τὴν πλεονεξία τους ἐπέφεραν στὴν πατρίδα μεγάλα ἀτυχήματα. «Καὶ αὐτοὶ ταχὺ τὴν δύναμιν ἀποβαλόντες ἀθάνατον ἑαυτῶν ὄνειδος καταλελοίπασι»∙ καὶ αὐτοὶ ἔχασαν γρήγορα τὴν ἐξουσία καὶ ἄφησαν ἀθάνατο ὄνειδος γιὰ τοὺς ἑαυτούς τους. «Λακεδαιμόνιοι δὲ ποιησάμενοι τὴν τῆς Ἑλλάδος ἀρχὴν ἀναμβισβήτητον»∙ οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι ἀπέκτησαν ἀναμφισβήτητα τὴν ἐξουσία στὴν Ἑλλάδα. «Τότε ταύτης ἐστερήθησαν ὅτε πράξεις ἀδίκους κατὰ τῶν συμμάχων ἐπιτελεῖν ἐπεχείρησαν»∙ τότε στερήθηκαν αὐτῆς, ὅταν ἄρχισαν τὶς ἄδικες πράξεις κατὰ τῶν συμμάχων.